Smak jedności

[Wakss]

Nocą w bezkresny taniec z tobą się udaję

Niczym diament oszlifowany w mroku lśnimy

Skóra twa odcieniem fioletu opleciona

Pod płatkami skrywasz, niegdyś błękitne oczy

 

Chłodny metal twymi łopatkami przykrywam

Jako wspomnienie piękna, będziesz trwać na zawsze 

Złączyć się z tobą, wśród cieni wszechświata pragnę

Dłonie me w grzechy obfite, ogniem obmywam

 

W skalpelu tonie, zdruzgotane me oblicze

Ostatni raz pełnie wzroku, w twą pierś zagłębiam

Ostrzem powoli po twej klatce w głąb wędruje

Między żebrami drążę, uśmiechem cel witam 

 

Twe lico krwistym pocałunkiem przyozdabiam

Opuszkami moje pragnienie wymuskuję

Zęby me, twą martwą czułością nakarmione

W jedności krwawej, już na zawsze zatonąłem

Edytowane 14 Kwietnia przez Wakss (wyświetl historię edycji)

[Domysły Monika]

@Wakss Nikt już nie pisze takich wierszy. Ciekawa jestem, co lub kto zainspirowało Cię, by pisać w ten "sposób"

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Edytowane 14 Kwietnia przez Domysły Monika (wyświetl historię edycji)

[Wakss]

@Domysły Monika Lubię tematy szaleństwa i przełamywania norm społecznych aby ukazać ich kruchość, a jeśli chodzi o pisanie trzynastozgłoskowcem chciałem spróbować

[Domysły Monika]

@Wakss

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Teoria, że talent się po prostu ma lub go nie ma wcale (no dobra, można mieć go też w połowie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

), w Twoim przypadku jest zasadna. Niewątpliwie masz talent, bez dwóch zdań!

 

[Wiesław J.K.]

@Wakss Czytając Twoje wiersze powracają wspomnienia "Pana Tadusza" Adama Mickiewicza. Pozdrawiam.