Sonet 0

[yfgfd123]

wiatr bezcelowy po chmurnym hula twym czole

grad perlisty wisi ci na rzęsach, czarne

wdowy jedwabiu naręcza

snują w czarownym mozole

 

biegną w twe usta pasaty, fletnie eolskie

dźwięczą ci w głosie rapsody, żałośnie

wychodzi ci krew na jagody

jak zorze zachodnie wylewa w nie słońce

 

femfatalskim absyntem płaczesz niby łzami

erato łapiesz za rąbek u szaty, szczujesz

ją na mnie niby wściekłego psa

 

widzę jak żółć skłębiona skórę ci plami

zdradną toń świtezi mącisz i trujesz

jakże jesteś piękna, niechaj trwa chwila, trwa!

Edytowane 8 Kwietnia przez yfgfd123 (wyświetl historię edycji)

[Mitylene]

@yfgfd123 ciekawy utwór, w którym pierwsze skrzypce grają metafory. Obraz jaki przedstawiony jest w tym wierszu budzi moje skojarzenia z poezją Boudleraire'a. Chyba ten motyw żółci o tym przesądził:) Najbardziej podoba mi się metafora rzęs przedstawiona jako naręcza wdowiego jedwabiu. Trzeba przyznać, że wyobraźni  i wrażliwosci Ci nie brakuje. Wiersz bardzo mi się podoba, ma w sobie też nutę mroczności i tajemniczości, które lubię w poezji. Pozdrawiam.

Edytowane 9 Kwietnia przez Mitylene (wyświetl historię edycji)

[yfgfd123]

@Mitylene haha, świetnie opisane bo "kwiaty zła" leżały mi koło klawiatury, chociaż nie starałem się pisać pastiszu.

[Mitylene]

@yfgfd123 :)

[Leszczym]

@yfgfd123 ;))