Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Znikomek

Konrad Koper
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Konrad Koper

Konrad Koper

Opublikowano
Opublikowano

Znikomek umieścił 

siebie w balladach.

 

Zadaje pytania

 metafizyczne.

Rysuje na kartce.

 

Po trzecim kwadransie

Otwiera się księga

na pustych stronicach.

 

Nasz Znikomek traci

kształty oraz formę.

 

Po chwili zmienia się

w kosmologiczny pył.

Przystaje on do gwiazd.

 

Skrzat w końcu powraca.

 

 

Po godzinie księga

rozrywa się na strony

za sprawą czterech wiatrów.

 

Znikomek zaklina los.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2
Alicja_Wysocka

Alicja_Wysocka

Opublikowano
Opublikowano

@Konrad Koper Ładne słowo, ładny chyba? neologizm.

Aż sobie poszukałam, no i jak ja kocham Leśmiana :)

 

Bolesław Leśmian  {fragment)

 

W cienistym istnień bezładzie Znikomek błąka się skocznie.
Jedno ma oko błękitne, a drugie — piwne, więc raczej
Nie widzi świata tak samo, lecz każdym okiem — inaczej —
I nie wie, który z tych światów jest rzeczywisty — zaocznie?

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      Bóg i historia

      Przez huzarc · Opublikowano

      Bóg i historia.   A za Bugiem — czterdzieści dywizji, palce w szufladzie, pamięć katorgi.   Szepty.   Wielka utopia rewolucji.   Za Odrą — miliardy wierzytelności, sprzedajny sędzia i tłuste synekury.   Niedomówienia.   Wielki mit postępu.   A pomiędzy nimi — my, między strachem a łatwowiernością.   Pamięć i złoto.
    • lovej
      W ramionach miłości

      Przez lovej · Opublikowano

      Nasze wspaniałe księżniczki Wiosna oraz Ty już jesteście obecne   W naturze  ujawnia się piękno , Ty jesteś cudowna Cudowne barwy , powabne zapachy Jesteście tu i teraz w zasięgu ręki Wasze imiona to symbol miłości Słowa są wiosenne, słowa to dama Dziś bądźcie sobą i otwórzcie swoje ramiona dla miłości Co rok jesteście tutaj, Ty przybyłaś niedawno i już widzę uśmiech na mojej twarzy Po zimie radość jest podwójna Wszystko budzi się dożycia Aż chce się tańczyć z powodu waszej obecności Weźcie mnie w swoje ramiona Razem miłujmy się miłością i szczęściem.                                                                                                                                                                                                                                                  Lovej. 2025-11-28                        Inspiracje. Miłość człowieka do człowieka                                     Miłość do pory roku                                  
    • Klip
      Limeryk o potrzebie ciepła

      Przez Klip · Opublikowano

      @Ajar41 @iwonaroma Dziękuje serdecznie. Trochę się bałem, że mam wypaczone poczucie humoru. Pozdrawiam
    • violetta
      Szamotanie z plamą

      Przez violetta · Opublikowano

      @Leszczym morał taki, warto się jak najszybciej ocknąć:) i żyć wolniej i wolnością:)
    • Berenika97
      Niezaczęte - niedokończone

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @hania kluseczka Dziękuję za te piękne słowa. Nie zawsze trzeba być odważnym od razu - czasem najważniejsze jest po prostu pozwolić sobie czuć to, co czujemy. Niektóre początki mogą trwać dłużej, ważne jest tylko, aby miały zakończenie. Np. Wiele osób po stracie bliskich wspomina - nie zdążyłam / nie zdążyłem powiedzieć, że kochałem, przebaczyłem, i.t.p. Pozdrawiam.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...