zanim wrócimy

[Czarek Płatak]

zanim wrócimy 

 

słońce będzie zachodzić za sadem 

my siedzieć z plecami o ścianę i spod 

przymkniętych powiek milczeć nasze 

 

wszystkie miłości ich twarze pod niebo 

za strugą dymu unosić w ich blasku 

grzać się jak stare koty na przyzbie

 

 

 

 

 

Edytowane Piątek o 15:53 przez Czarek Płatak (wyświetl historię edycji)

[Deonix_]

Przedsionek, zalążek klimatu. 

Czuję niedosyt :)

Ale to idzie prosto z serca, a przynajmniej - ja to tak odczuwam. 

 

Pozderki :)

 

Deo

[aff]

Deszcze niespokojne 

Potargały sad..

;)

 

 

Nie to pokolenie..

 

[Marek.zak1]

Jest czas na miłości i też, później,  na miłe ich wspominanie, jeśli ktoś takie przeżył. Jest klimat w twoim wierszu. Pozdrawiam

[mariusz ziółkowski]

@Czarek Płatak Ten wiersz jest dłuższy niż się wydaje, ale o tym trochę później napiszę. Pozdrawiam.

[mariusz ziółkowski]

Ciekawe połączenie strof, tworzy możliwość konfrontacji zamierzeń ze wspomnieniami, daje również czytelnikowi wtrącić trzecią, niewidoczną strofę tworzącą pomost między "po", a "przed", bo gdzieś między musimy być. Kolejny raz z przyjemnością. Pozdrawiam.

[Rafael Marius]

@Czarek Płatak

 

Lepiej wrócić wcześniej.

[Domysły Monika]

@Czarek Płatak Zamknięcie wiersza - "miękko" zostawia czytelnika. Wiersz płynie we mnie jak wspomnienie z refleksją w tle - trudnego dobry początek.

Bardzo, bardzo

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pozdrawiam  

[Nata_Kruk]

Czarek.. słuchałam ostatnio audycji w radio, o Wincentym Ryćko -ar - to było chodzącego dobro,

tak córki o nim mówiły.

Nie wiem dlaczego, powyższa treść właśnie z nim (reportażem) mi się skojarzyła... przyzba.. :)

sad, plecy oparte o ścianę (domku), a wszystkie miłości.. z ich (naszego) domu.. unośmy

ponad obłokiem dymu... z ogniska. Troszkę pofantazjowałam, chyba mogłam.. :)

Pozdrawiam.

Edytowane wczoraj o 14:27 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Jacek_Suchowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wszystkie miłości znikną w przestrzeni

na przyzbie kotów też nie będzie

umiałeś kochać na tej ziemi

czy dałeś innym coś od siebie

....

[tetu]

Bardzo dobry wiersz. Jest tutaj pewien wyczuwalny rodzaj magnetyzmu, który przyciąga. W pełni zgadzam się z Mariuszem, to co pomiędzy, choć niewypowiedziane tworzy łącznik, dotyka bardzo ważnych uczuć za sprawą których (choć to już tylko wspomnienia), pomimo ukłucia w sercu jest nam po prostu cieplej. Dużo tutaj wrażliwości. Fraza 
 i spod przymkniętych powiek milczeć nasze wszystkie miłości - po prostu piękna.

[violetta]

Piękna, spokojna wieś:)