zanim wrócimy

[Czarek Płatak]

zanim wrócimy 

 

słońce będzie zachodzić za sadem 

my siedzieć z plecami o ścianę i spod 

przymkniętych powiek milczeć nasze 

 

wszystkie miłości ich twarze pod niebo 

za strugą dymu unosić w ich blasku 

grzać się jak stare koty na przyzbie

 

 

 

 

 

Edytowane 6 godzin temu przez Czarek Płatak (wyświetl historię edycji)

[Deonix_]

Przedsionek, zalążek klimatu. 

Czuję niedosyt :)

Ale to idzie prosto z serca, a przynajmniej - ja to tak odczuwam. 

 

Pozderki :)

 

Deo

[aff]

Deszcze niespokojne 

Potargały sad..

;)

 

 

Nie to pokolenie..

 

[Marek.zak1]

Jest czas na miłości i też, później,  na miłe ich wspominanie, jeśli ktoś takie przeżył. Jest klimat w twoim wierszu. Pozdrawiam

[mariusz ziółkowski]

@Czarek Płatak Ten wiersz jest dłuższy niż się wydaje, ale o tym trochę później napiszę. Pozdrawiam.

[mariusz ziółkowski]

Ciekawe połączenie strof, tworzy możliwość konfrontacji zamierzeń ze wspomnieniami, daje również czytelnikowi wtrącić trzecią, niewidoczną strofę tworzącą pomost między "po", a "przed", bo gdzieś między musimy być. Kolejny raz z przyjemnością. Pozdrawiam.

[Rafael Marius]

@Czarek Płatak

 

Lepiej wrócić wcześniej.