Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Kapitaly, waluty, lokaty, przeliczniki

Są tacy co czują się w tym jak ryby w wodzie

A ja ginę coraz bardziej

staje się nikim

 

W nowym świecie 

Właśnie!

Przecież on jest ciągle nowy

A czego ja się spodziewałam 

Że on  będzie za mną dreptał 

Z troską spoglądał i pytał 

I jak tam nadążasz? Kochanie czy wszystko już ci weszło do głowy?

 

Masz problem z mailem

Nie wiesz jak się wyrazić by kogoś nie urazić 

Spytaj sztucznej inteligencji

Ona ci podpowie

W końcu ma z milion rozumów w swojej sztucznej głowie 

 

Podpowiedziała 

Wybrała wersję najlepszą 

A jeśli  jeszcze coś nie tak 

poczekaj

Na pewno ją ulepszą 

 

Cóż tam

zwrócę się ku naturze 

Wiosna kwitnie pszczoły brzęczą 

Wszystko zaczyna się od nowa

Zajrzę do ula 

Cóż to? cóż to na Boga!

W ulu siedzi sztuczna pszczela

królowa 

 

Okazała się być lepszą 

 

Edytowane przez Stary_Kredens (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

I w moim kompie stale coś brzęczy,

Czy to królowa siedzi w pamięci?

 

Jest sztuczny miodzik, to i królowa pewnie sztuczna taka sama. Bardzo pomysłowe i niepodrabialne mam nadzieję:)

 

 

Opublikowano

Twoje myślenie jest logiczne, ale konwencjonalne, a przecież mogą być różne twory , które może sami powołamy do życia, umiejące czerpać energię w sposób dla nas nieznany i nieosiągalny. Brzmi to jak fantastyka, ale tyle zjawisk do niedawna wydawało się tylko fantastyką , a teraz istnieje w realu

Dzięki za czytanie i komentarz 

Pozdrawiam serdecznie Kredens 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nic mnie z tobą nie łączyło  prócz tych paru wejrzeń w serce. Nic mnie z tobą nie łączyło  prócz tych kilku ciężkich westchnień.   Nic mnie z tobą nie dzieliło oprócz zasad, wątpliwości. Nic mnie z tobą nie dzieliło prócz milczącej bezsilności.   Nic mnie z tobą nie łączyło oprócz nocy nieprzespanych. Nic mnie z tobą nie dzieliło prócz nadziei zapomnianych.   Gdzieś na krańcach dzikich marzeń co zrodziły się z nicości, powstał promień i połączył barwne dusze bez przyszłości.   I rozdzielił grom natychmiast to co jeszcze nie istniało, choć nie przyszła żadna klęska nic z wygranej nie zostało.   Nic nas z sobą nie łączyło-  tak powiedzą zimni ludzie ale drzewa i potoki szepczą o nas jak o cudzie.    Nic nas nie łączy nic nas nie dzieli prócz tej deszczowo łzawej niedzieli oprócz aniołów  strzegących tego  co mamy w duszach  drogocennego i w dzien i w nocy serce ból mieli.   Nic nas nie łączy. Nic nas nie dzieli.      
    • @Nata_Kruk Dziękuję  Już także nie lubię. Zmieniłem    Pozdrawiam serdecznie  Miłego wieczoru 
    • Wiersz skłaniający do refleksji nad tym, jak ważne są miłość, bezpieczeństwo i bliskość w procesie kształtowania się ludzkiej psychiki i zdolności do marzeń. Ładnie napisane. Pozdrawiam
    • Dzisiaj późne śniadanie, czekała robota z gruzem w domu, to na lunch poszłam w ciuszkach roboczych:) przepyszny w Charlotte:) całą wodę wypiłam po oparach z gruzu:) najgorsza robota zrobiona:) pewnie dużo przede mną:)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Kwiatuszek @Łukasz Wiesław Jasiński Dziękuję i również pozdrawiam!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...