Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nie_wiersz


Rekomendowane odpowiedzi

      

         Nie_wiersz

 

no nareszcie
zima z nudów zabłądziła 
na południu
klucz na północ wezmą ptaki
nieboraki
w głębiach jezior się rozbudzą
razem z wiosną 
kumkać gwarnie zaczną żabki 

mogę pomóc
głos mam przecież krukowaty
w domu śpiewam 
wtedy kiedy nikt nie słucha
a że kątki 
przy otwartych wiecznie oknach
lecą  dźwięki                                            
wprost na zagon do sąsiada 

 

a tam cisza
czasem w deszczu jakiś królik 
coś zagada

 

 

 

 styczeń, 2025

 

 

 

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Nata_Kruk 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Widząc często takie " ptaki nieboraki" przypominam sobie przyrodę z dzieciństwa. Rodzina kruków witała mnie zawsze kiedy bywałem w lesie i naśladowałem ich głosy. W śródleśnych zbiornikach wodnych, wśród jaskrawozielonych roślin, kwitło życie. Zimą śnieg skrzypiał pod stopami a wiosną ziemia pachniała życiem. 

Teraz widzę tylko " klucze ptaków nieboraków" i wraz z nimi zatapiam się we wspomnienia czując ich trud pewnie graniczący z cierpieniem.

Sam utwór jakby balansuje pomiędzy obrazami piękna przyrody i jednocześnie jej coraz trudniejszymi zmaganiami. Więcej w nim optymizmu niż we mnie, więc tym bardziej raduje.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...