Krople

[Agnieszka Charzyńska]

Krople deszczu  brzemienne pylistą szarością,

Skaleczone odłamków szklanych wielo – cierniem,

Ciężarem wspólnej winy obrzmiałe nadmiernie,

Kapią z chmur poranionych bolesną mnogością.

 

Niosą spalone rzeźby, obrazy i księgi,

Rzeźb pokruszone skrzydła, ramiona i ciała,

Zgaszoną rudym hukiem trwałość i nietrwałość,

Potłuczone lusterko i włókna sukienki.

 

Jedna z tych sinych kropli, opuchniętych  żalem,

(Pod   złamanej topoli sczerniałym konarem),

Rubinową spowija kropelkę cierpienia,

 

Tak, jak cisza  spowija – ostatnie westchnienia.

Lecz wiosną z setek kropli w smutku zjednoczonych

Modry wyrośnie kwiatek - wśród listków zielonych.

[Jacek_Suchowicz]

i znowu słowa ubrane w sonet

szczęściem nie wojna a tylko pożar

więc nie przeżywam czytam spokojnie

wiosną ożyje - miła jest ta mowa

:)))

[Marek.zak1]

Bardzo ładny sonet. Pozdrawiam

[Agnieszka Charzyńska]

@Marek.zak1 @Jacek_Suchowicz  to jest kolejna część cyklu. Wojna i pożar jednocześnie. Ale z opublikowanych tutaj nowych sonetów do książki wybiorę tylko 13 i zrobię z nich czwarty rozdział książki. Wybiorę teksty najlepiej oceniane, dbając o różnorodność tematów. Nie mam na razie tytułu rozdziału - ale będzie. 

Dodatkowo we wcześniejszych rozdziałach mam kilka sonetów ( Czerwień, Błyskawice, Chmury, Słońce, Krzew róży, Żal, Mgła, Dachy). Może usunę 1 lub 2. 

Pozdrawiam. 

@Marek.zak1  dziękuję i pozdrawiam