Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pomarz ze mną

andreas
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
andreas

andreas

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

gdybym potrafił jak nie potrafię

skraść letnim brzaskom ptasie szczebioty

z kredką do oczu zielonych barwień

i flakonikiem woni lipcowych

 

a nocom w pełni tym lunatyczkom

co nad dachami wśród snów się snują

by blaskiem sierpnia móc się zachłysnąć

uszczknąć co nieco na jesień burą

 

to rozmazanym dniom listopada

gdy już nadejdą spłakane szare

mógłbym makijaż słońcem nakładać

z tych wykradzionych tak płochych marzeń

 

i porwać ciebie w mój świat w błękicie

byś była kwiatem a ja motylem

i razem z tobą nim się zachwycić

lecz wyobraźni czy masz na tyle

8
Sylwester_Lasota

Sylwester_Lasota

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Świetny wiersz, a tytuł w jego dwuznaczności, w kontekście do treści, w moim odczuciu, genialny.

Dwie uwagi, w sumie nie krytyczne...

Dlaczego tytuł Dużą literą, jeśli cała reszta małą?

Forma "na tyle" w takim sensie, jak została w wierszu użyta, zdaje mi się, jest niepoprawna. Tyle :)

 

Serdeczności.

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Sylwester_Lasota

Sylwester_Lasota

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Trzy kropeczki w prawym górnym rogu, potem opcja Edytuj i można edytować. Tylko nie wiem czy jest taka konieczność. Potocznie rzeczywiście mówi się czy masz na tyle wyobraźni , chociaż wydaje mi się, że taka forma nie jest poprawna, to normy językowe się zmieniają. Dlatego napisałem, że te uwagi w żadnym przypadku krytyczne nie są. :)

 

 

Alicja_Wysocka

Alicja_Wysocka

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

@andreas  W prawym kąciku Twojego wiersza widać trzy czarne kropki. Kliknij tam proszę. a zauważysz komendę edytuj, możesz wtedy poprawić co zechcesz. Następnie zatwierdzić zmiany

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Spróbuję :) Pozdrawiam

Swój komentarz też możesz edytować.

Edytowane przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Rafael Marius
      Jabłko

      Przez Rafael Marius · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Jeśli tylko na pokusy grzechy to dobrze.    
    • Rafael Marius
      Mącący

      Przez Rafael Marius · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Miłe towarzystwo zawsze na czasie.
    • Alicja_Wysocka
      Modlitwa

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Dobry, Zły i Brzydki Twój wiersz robi wrażenie – jest w nim dużo światła, duchowej bliskości i pięknych obrazów („plamki słodyczą pachnące” czy „modlitwą do siebie spełnieni” – po prostu czuć głębię intencji). Mam jednak wrażenie, że rytm miejscami się załamuje – w kilku wersach liczba sylab skacze między ośmio- a dziewięciozgłoskowcem. Gdyby metrum było bardziej wyrównane, całość zyskałaby jeszcze więcej lekkości i płynności – a w takim nastroju, jaki budujesz, to szczególnie ważne. Gdyby metrum 8/9 było regularne, czytelnik ustawiłby się przy czytaniu, a tak wyczuwalnie się kolebie. Może warto poprawić, bo mi się podoba i szkoda wiersza :)
    • Dobry, Zły i Brzydki
      Modlitwa

      Przez Dobry, Zły i Brzydki · Opublikowano

      ... a kiedy już olśni mnie Słońce  I wzruszeń przyda, i uniesień  I plamki słodyczą pachnące  Kolorem zachwycą jak jesień    Me usta zasłoni, gdy w szale  Słów braknie, a krzyczeć potrzeba Uśmiechem nagrodzi, gdy dalej  Prowadzić wciąż będzie, by nieba   Klucz wspólnie odkryć i razem We wrotach drżących przekręcić  Magicznym zabrani obrazem... By głowę złożyć zachęci   Modlitwą do siebie spełnieni  Powoli opadać w westchnieniach I krzyki w słowa przemienić Czci, oddania, uwielbienia...  
    • Alicja_Wysocka
      Mały Staś i jabłuszko

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       Trzeba się nakombinować czasem, żeby dzieci przekonać.  Najlepiej smakują słodycze, i tłumaczenie, że niezdrowe - nie działa. Owoce są zdrowe, ale nie smakują. Więc małe zmyślanie, trochę pomaga. Mnie się to udawało, ale bywało też, że ani rusz. Na spacerze zimowym, uzbrojony w kombinezon i zimowe butki, kładł się na śnieg i chciał na ręce, żeby go nieść. Nie wiem ile ważył, ale myślę, że śmiało ponad 20 kg. No weź i nieś, i jeszcze wije się jak piskorz na wszystkie strony, kiedy w końcu go niosę. Raczej mu nadal coś nie pasuje, znowu chce leżeć na śniegu, a ja mam iść do domu. No dobra, myślę, schowam się za rogiem, to się przestraszy - ale gdzież tam. Można wpaść w popłoch? Jasne, zaraz się zaziębi będzie chory. Bunt na pokładzie jak się patrzy, aha, od tego fikania, zgrzał się tak, że wywalił szalik, bo mu za gorąco. Ufff... Co sobie myślą ludzie, którzy przechodzą obok i to widzą? :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...