Pani mnie rozszeleszcza

[andreas]

gdy płyną strofy pani wiersza
późną jesienią z pani ust
znowu się cały rozszeleszczam
choć wiatr już wszystkie liście zmiótł

a kiedy pani cicho spyta
skąd ów znajomo brzmiący szmer
szeptem przypomnę się w jej rymach
aby usłyszeć och już wiem

to przecież zieleń nie tak dawna
w letnim poszumie pól i łąk
czy jest możliwe byś w tych barwach
mnie na przedzimiu zabrał stąd

[Alicja_Wysocka]

Cudnie :)

[wierszyki]

Tu słowo pani ciepło ujęte jak dłonie zimne i ledwie czułe

Ale w melodii gdzieś się znalazły nad rzeką wspomnień oraz utuleń :)

 

[beta_b]

Cudnie!

[MIROSŁAW C.]

@andreas

Cudnie , a nie

to się już powtórzyło :)) 

Jedwabisty wiersz.

[andreas]

@MIROSŁAW C.

A mnie wystarczy to jedno słówko - "cudnie".

Pozdro.

@beta_b

Dzięki.

[Jacek_Suchowicz]

a po co ciebie mam zabierać

gdy wzdychasz wierszem przeuroczo

liśćmi szeleścisz sobie nieraz 

więc zostań pocierp sam wiesz po co

:))))

[andreas]

@Jacek_Suchowicz

Z przyjemnością i z uśmiechem. Dzięki za przeuroczy komentarzyk.

Pozdrawiam.