Wracam do domu

[beta_b]

Staje sie taka, jak moja mama
i chociaż kiedyś to wyśmiewałam,
dzisiaj rozumiem, patrzę w pokorze.

I choćbyś nie wiem jak się odwrócił,
jak się oddalił, to przyjdzie moment,
kiedy z oddali wspomnisz korzenie.

Daleką drogę musiałam odbyć,
od kiedy w buncie zanegowałam
ścieżki po niebie, moje korzenie.

 

Wracam do domu. Wracam do siebie.

Edytowane 2 Listopada 2024 przez beta_b (wyświetl historię edycji)

[wierszyki]

Ładnie, mądrze, prawdziwie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Sylwester_Lasota]

Któryś z poetów, nie pamiętam już który, uważał, że idee (myśli) "wiszą" w eterze, a my jesteśmy tylko odbiornikami, lepiej lub gorzej dostrojonymi. Po raz kolejny przekonuję się, że to może tak działać, bo coś podobnego też za mną chodziło od pewnego czasu.

Pozdrawiam serdecznie. 

[Marek.zak1]

Ciekawy wiersz, z bardzo dobrym tytułem. Czasami po okresie buntu, protestu, oddalenia przychodzi moment powrotu do korzeni. U facetów jest może inaczej, bo syn jednak trochę rywalizuje z własnym ojcem i ten powrót mógłby traktować jak porażkę, ale to tylko myśl na spontanie. Pozdrawiam serdecznie z niedaleka. 

Edytowane 2 Listopada 2024 przez Marek.zak1 (wyświetl historię edycji)

[violetta]

Mój dom jest we mnie:)

[Radosław]

Piękny! Cała Ty. 

[Jacek_Suchowicz]

niedaleko pada jabłko od jabłoni

z czasem z jabłka nam wyrasta jabłoń nowa

chociaż psioczy czy wyśmiewa nie obroni

przed cechami które stara jabłoń chowa

:))

[Łukasz Jasiński]

Moim domem jest Ciało i Umysł i Dusza - trzy pierwsze litery - CUD.

 

Łukasz Jasiński 

[poezja.tanczy]

@beta_b

Bo powroty, i zagony

Na wywroty, to zły goni

 

Tak. Warto wrócić do siebie

M.

[Wędrowiec.1984]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Żebyś wiedziała. Doświadczam tego uczucia na co dzień. 

[Andrzej_Wojnowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Taka karma.

 

Pozdr.