* * * (7)

[Corleone 11]

   Poczułam, że robi mi się trochę przykro. Popatrzyłam na niego, specjalnie powoli odwracając głowę.

   - Jak to "za łatwo"? - powtórzyłam po nim, też celowo wolno i celowo cicho. - Cały ten ostatni czas jest dla mnie trudny: smutny i przykry. Przecież widziałeś, że płakałam... Widziałeś! A teraz mówisz mi takie słowa?... Przedtem też nie było mi łatwo, cały czas tam w Grecji gryzłam się z myślami! Czego naprawdę chcesz ode mnie... czy to wszystko na poważnie... czy to w ogóle ma sens! Znając ciebie, jestem pewna, że ma, na pewno wszystko przemyślałeś i poukładałeś sobie w głowie, łącząc w całość z uczuciami... Ale to ty... Ty! A ja? Ja? Co ze mną? Może powinnam o to nie pytać, być pewną, bo przecież trudno, abyś myśląc i sobie nas układając, pominął mnie albo przeoczył! Ale zawsze cień wątpliwości zostaje... obawy... poważne, w końcu czy znam cię do końca? Nie chcę się zawieść! Ani ciebie, bo ty też nie znasz mnie całej... 

   Słuchał. Milczał. Jak dla mnie teraz, rozemocjonowanej, trochę zbyt długo.

   - Michał! - gwałtownie obróciłam się cała ku niemu i chwyciłam go za ramiona. - Odezwij się! Nie milcz, powiedz coś! Powiedz, że mówiłeś wtedy szczerze! Potwierdź, proszę... Błagam cię! Nie powinnam, wiem! Ale... ale... - poczułam, że czerwienię się, a mój oddech przyśpiesza jeszcze bardziej - zbyt wiele dla mnie znaczysz... mnie też zależy na tobie! Wiem, przez moje nie odzywanie się mogłeś nabrać wątpliwości! Ale...

   Gdy podniosłam opuszczony przed chwilą wzrok, w jego oczach zobaczyłam to samo, co wydało mi się wcześniej, że widziałam. Spokój. Zdecydowanie. Pewność podjętej decyzji. Pewność siebie i pewność uczuć. Odetchnęłam, wewnętrznie i słyszalnie zarazem. To, co zobaczyłam w jego spojrzeniu, dodało mi spokoju. Przeważyło. Spokojniejsza uśmiechnęłam się, zapominając o rozterkach. I o łzach.

   - Michał... - wolniutko zbliżyłam wargi do jego warg.

 

   Hotel Ranweli, Waikkal, 27. Września 2024

 

 

 

                     Koniec

Edytowane 27 Września przez Corleone 11 (wyświetl historię edycji)

[hauser]

@Corleone 11 tak.

[Corleone 11]

@hauser

   Jak mam rozumieć owo "tak"?

[Corleone 11]

   Drogi Wiesławie, dzięki za wizytę i przeczytanie. Miło mi, że spodobał Ci się powyższy odcinek. A co z wcześniejszymi? 

   Serdeczne pozdrowienia

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.

[hauser]

@Corleone 11 'tak' - podoba się. Czyta się. 'tak' - proszę o więcej. 

[Corleone 11]

@hauser  

   Przemyślnie zakończyłem w tych właśnie miejscu i chwili. Oczywiście, mógłbym napisać "(...) więcej (...)", ale... 

   Serdeczne pozdrowienia.

Edytowane 5 Października przez Corleone 11 (wyświetl historię edycji)

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Corleone 11Michale, jako całość na piątkę.

[Corleone 11]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

   Wielce Ci dziękuję . Serdeczne pozdrowienia. 

Edytowane 7 Października przez Corleone 11 (wyświetl historię edycji)