Saga

[Łukasz Jasiński]

Parnas 

 

Apolla dudniły ostatnie hejnały,

półkulą wzgórza ponurych gwiazd

zaświstał zimny deszcz błyskawic,

Epolakówna pomroczności jasnej

szuka marmurowych bohaterów -

zakrztusili dno wazy zwycięstwa,

Olkówna grzebie na łez barykadzie

dowody istnienia chwały ludzkości,

Epretówna śpiewa na pustej pustyni -

igra na ostatniej strunie srebrnej liry,

ciśnienie eleaty leci do ściany płaczu,

Enemówna poruszyła wąską kotarą -

zeświecczyła drewniany teatr życia

niczym nieujarzmioną złotą klatkę,

Arotówna ledwie w pierwszej parze

prowadzi wężowato chocholi taniec -

spadają wierzchołki nowej piramidy,

Otarówna spogląda na wierzch studni,

słucha prawdziwej głębi zwierciadła 

rozkwitającego w doniczce kwiatu -

zgubił na zawsze natchnienia płatki,

Anarówna w modlitwie jęczy o łaski,

widzi pochmurny nieboskłon grzyba -

zbawienie nie przyjdzie dla świata,

Anylopówna wieszczy palcem wizję,

tworzy fale oceanów chorału myśli,

Alatówna na cienkim cieniu armaty

odgrywa wesołą operetkę śmierci.

 

(z tomiku: Kowal i Podkowa)

 

Łukasz Jasiński (czerwiec 2004)

Edytowane 26 Stycznia przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[Łukasz Jasiński]

"I zawsze żyj w realnej rzeczywistości: nie pozwalaj, aby ktokolwiek tobą manipulował - zawsze bądź sobą i ignoruj głupców - oni nie są zdolni przyjmować merytorycznych argumentów opartych na formalnoprawnych dokumentach urzędowych - wyżej cenią układy, znajomości i wpływy, słowem: nepotyzm - monoteistyczny."

 

Filozof Łukasz Jasiński 

Edytowane 26 Stycznia przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[Łukasz Jasiński]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 3 godziny temu przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)