Kośćmi losu rzucam
Do stracenia nic nie mając
Potoczyły się tak szybko
Jakby miejsca swoje
W splocie zdarzeń
Misternie zaplecionych
Dawno znały
Niecierpliwie wręcz czekając
Na mój ruch
Z pogranicza świadomości
Na ramieniu z duszą patrzę
Na wypadków dalszy bieg
Do stracenia mając wiele
Z drżeniem serca staję twarzą
Do hazardowej losu gry
Niech się toczą
Kościami losu rzucam
Do stracenia nic nie mając
Potoczyły się tak szybko
Jakby miejsca swoje
W splocie zdarzeń
Misternie zaplecionych
Dawno znały
Niecierpliwie wręcz czekając
Na mój ruch
Z pogranicza świadomości
Na ramieniu z duszą patrzę
Na wypadków dalszy bieg
Do stracenia mając wiele
Z drżeniem serca staję twarzą
Do hazardowej losu gry
Niech się toczą
@Rafael Marius Sztuka życia
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
.thumb.jpg.f6502cb1a7651ad2d42b9a9d4f8fd769.jpg)
Przez Konrad Koper · Opublikowano
Przez andreas · Opublikowano
Przez andreas · Opublikowano
Przez andreas · Opublikowano
Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano
