@zawierszowana Początek wiersza jest obiecujący, gdy pokazujesz różne protezy miłości i iluzje, jakie tworzą ludzie wokół niej. Końcówka jest niestety płycizną, na której wiersz utknął. Pouczanie czytelnika to kiepska opcja. Raczej spróbuj zmusić go do myślenia.
Kochać potrafi każdy
lecz o kim będziesz myśleć, tak pięknie
widzieć w jego oczach gwiazdy
kochać ludzie potrafią jak ptak
przylatują- zakochują się
tworzą gniazdo- wspólną przyszłość
odlatują- mówią koniec: zrywają
kochać potrafią też jak psy
zostają zranione lecz i tak wracają
kochać można przez różne sny
myślisz o kimś nawet w nocy
kochać może każdy
i każdy może być kochanym
na miłość trzeba być gotowym
trzeba kochać
ponad życie,
a nie traktować
miłości
jak chwilowe przeżycie