Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

bywa sieciowa albo graficzna

lub tez dźwiękowa albo rozszerzeń

każda ma funkcje i dosyć liczne

o których nawet w życiu nie wiesz

 

wszystkie działają w obydwie strony

by oczekiwań świat szybko ziścić

inwigilują nie tworząc kronik

pragną sterować każdym umysłem

:))))

 

oczywiście same karty nic nie są w stanie zrobić ale programy na potrzeby korporacji...

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Można trochę na piechotę, a potem podjechać. 

Wysiąśc z nienaganną fryzurą. Tak mi się skojarzyło :)

 

Kartki traktuję ostatnio jak szkicownik, a na karcie powstają wersje ostateczne.

 

Pozdrawiam :)

 

Opublikowano

Natuskaa ... ciekawe spojrzenie... kartki, coraz rzadzniej sa szkociwnikiem, a szkoda...

 

befana.d.c.... violetta.... oraz...poezja.tanczy... buu, moze do tego widma.
....... dziekuje Wam za... fajne.

 

iwonaroma... tak wlasnie moze sie zdarzyc.

 

Stracony ... prawda, nie zatracic tradycji i za te.. skojarzenia.. dziekuje.

 

Rafael Marius... znam takie olowki, fakt... sa precyzyjne.

 

corival... obecnie az za duzo tych kart, dobrze ze dolaczasz do tradycji.

                   Bardzo Wam dziekuje za pisana refleksje... dygam w podziece i sle.. usmiech.

 

sisy... miroslaw.c... sylweste.el.... za sladzik w okienku dziekuje.

                  pozdrawiam.

Opublikowano

Doceniam dwuznaczność karty, zwłaszcza w kontekście gry słów.
Karta — stroi gierki z... 
Z kolei zestawienie: Karta — kartka, to nie tylko jako takie zdrobnienie, ale jak się okazuje całkiem spory dorobek:) Bardzo mnie to zaciekawiło. Sprytnie. Pozdrawiam Nat. 

Opublikowano

Karta wślizgująca się w szczeliny oczekiwań to chyba ta spełniająca akt wyborczy, a co do kartki i ołówka..

Też nie lubię jakoś kart, od paru już lat. Lepiej mieć swój własny plan - pewnie tak.

Pzdr

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano (edytowane)

@tetu ... tak, karta może mieć dwutorowe znaczenie... o to mi w zapisie chodziło.

Dziękuję za słowo.. sprytnie... :)

 

@agfka ... owszem, karta wyborcza, to.. jakby nie mówić.. karta. Jest jeszcze ta do bankomatu...

do obydwóch mam powściągliwe podejście, co nie znaczy, że tak całkiem je 'olewam'... :) ale jak Ty,

nie lubię ich.

 

Kobietki.. dziękuję za Wasze komentarze, pozdrawiam obie Panie.

 

@Łukasz Jasiński ... @Czarek Płatak ... dziękuję.

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...