Szarość

[UtratabezStraty]

Raz kiedyś

coś sobie przypomniałem

co zginęło

jak punkt

w szarym niebie

szarego świata

w szarej rzeczywistości

która ciągle mnie wchłania...

 

****************

Szare domy

Szare ulice

Szarzy ludzie

Szare drzewa

Szary papier

....

Wszystko szarość...

 

[poezja.tanczy]

@UtratabezStraty

Bo na kolor, to dodanie

Taki pozor, przekonanie

 

Ciekawy wiersz

Może się podobać

 

Pozdrawiam miło,

M.

[UtratabezStraty]

Jestem pod wrażeniem faktu, że na poezję tak często odpowiada się tutaj poezją. :) 

[Rafael Marius]

@UtratabezStraty

Szaro było w PRLu.
Teraz też tak może być, gdy ktoś ma obniżony nastrój.

 

[UtratabezStraty]

@Rafael Marius , a ja jestem skłonny powiedzieć, że szarość to mit. Mit rozumiany nie jako nieprawda, ale jako pewna interpretacja prawdy. W PRLu robiono przecież zdjęcia kolorowe, które można obecnie gdzieś zobaczyć. I co?? Wszystko wtedy było szare?? No raczej nie. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Edytowane 20 Czerwca 2024 przez UtratabezStraty (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja dwadzieścia lat w tym ustroju przeżyłem.
Zatem wiem.
Szczególnie lata 80te takie były.

Wszystkiego brakowało barwników też.
Poza tym ludzie byli bardziej praktyczni woleli mniej brudzące się ubrania.
Proszek był na kartki, a farba trudno dostępna.

 

W porównaniu z dzisiejszymi czasami bardzo szaro.
Jak wracałem z Zachodu to pierwsze co się rzucało w oczy to brak kolorów.
Podobnie też było we Lwowie.
Czechosłowacja, NRD znacznie barwniej.
 

[UtratabezStraty]

@Rafael Marius , zgoda. Ja przeżyłem tylko 12 albo 13 lat w PRLu i to nie w pełni, bo przez większość roku byłem wtedy w RFN z rodzicami, a w Polsce tylko na wakacje. Ja wcale nie przeczę temu co piszesz o braku barwników. Ale w ogóle to kolory były, nawet, jak było ich mniej. Zresztą nawet, gdyby ich nie było wtedy w tym, co zostało stworzone przez ludzi, to jeszcze pozostaje natura. Ale nie przeczę temu, że PRL miał taką tendencję do szarości. Ale szarość mi się wcale tak źle nie kojarzy. A w moim wierszu symbolizuje ona coś więcej, niż kolor... .

[Rafael Marius]

@UtratabezStraty

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja mam dużą rodzinę w Bawarii. W latach 80tych paczki przychodziły prawie co tydzień... z wielobarwną zawartością.
Nosiłem najlepsze ciuszki w liceum. Wśród tekstylnej szarzyzny byłem kolorowym ptakiem. Może nazbyt jak chłopaka, ale cóż... lubiłem przyciągać spojrzenia.
 

 

Teraz całe centrum Warszawy, gdzie od zawsze mieszkam, tonie w kwiatach.
W PRLu to było niemożliwe. Zostałyby ukradzione zaraz po posadzeniu.
Mieliśmy lepkie rączki.

Sadzili tylko czerwone tulipany na pochód pierwszomajowy, a tych milicja musiała pilnować przez całą dobę.
Po pochodzie odpuszczali i wszystkie znikały natychmiast.
 

Zazwyczaj występuje jako metafora nudnego życia i raczej większość tak to odczyta.

[UtratabezStraty]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Łukasz Wiesław Jasiński]

Jestem pedantem: preferuję estetyczny porządek, a szarość to wewnętrzne odczucie - przygnębienie, nie lubię również wszędobylskich kolorów - reklam, bazgrołów na elewacjach, chaotycznych graffiti, supermarketów, ekranów akustycznych, ogrodzonych osiedli i celowo wprowadzonego chaosu w systemie biurokratycznym - dzięki temu ludzie przestają samodzielnie myśleć, a prawnicy: zarabiają na tym, większość polskich dużych miast to de facto brukowce, kolorowanki i temu podobne syfy jak - "Super Express", "Fakt" i "W życiu na gorąco" - wszystkie te pisemka dla ogłupionych mas są obcego kapitału.

 

Łukasz Jasiński 

[Bożena De-Tre]

@UtratabezStraty W szarości spętany swój  czubek nosa odnalazlem . Nie był  bynajmniej szary.Teraz martwię się o kręgosłup... boję się żeby go nie złamać.

@Bożena De-Tre Dziękuję za zatrzymanie.Podoba mi się Twoja szarość wierszem malowana... pozdrawiam .

[Wiechu J. K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@UtratabezStraty Świetnie, trzykropek jest możliwością wolnej interpretacji, niedopowiedzeniem z możliwością domysłów. Wszystko szarość lub jak to powiedział Kohelet w Starym Testamencie, marność nad marnościami. Szarość również posiada różne odcienie, a to także kolory, a więc i w szarości jest namiastka życia.  Pozdrawiam! 

 

******************

Edytowane 26 Lipca 2024 przez Wiesław J.K. (wyświetl historię edycji)

[UtratabezStraty]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Wiechu J. K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@UtratabezStratyŻycie samo w sobie jest interesujące. Temat życia prowadzi prosto w kierunku Boga (bogów). Istota Wszechmogącego Boga, jeśli ogólnie można nazwać "GO" istotą jest i będzie dla człowieka zawsze niezbadaną do końca. 
Umysł ludzki został tak zaprogramowany, że pewnej granicy nigdy nie przekroczy, a życie ludzkie, nawet jeśli trwa ponad sto lat w teraźniejszych czasach i w obecnej cielesnej formie jest tylko namiastką czegoś większego czego umysł pojąć nie zdoła.

[Dagna]

… jak Kohelet ze swoją marnością… a tak naprawdę,to pomimo tolerancji-  potrzebujemy jasności i wartościowania, bo inaczej rozmywamy  się w relatywizmie … pozdrawiam

[Alicja_Wysocka]

@UtratabezStratyTo obraz zatracania się w jednolitości - bez nadziei, bez kolorów,

jakby przyszłość była czymś już wypłukanym. Minimalizm i powtórzenia wzmacniają poczucie monotonii, braku wyjścia. Dobrze uchwycony klimat rezygnacji.

[UtratabezStraty]

@Alicja_Wysocka , jako autor muszę polemizować. Ja tu widzę raczej uspokojenie i romantyczną zadumę. Przeciwieństwo dzisiejszego kolorowo-skomercjalizowanego świata. Szarość jako wyraz beznadziejności pojawia się za to w innym moim wierszu, a mianowicie w wierszu  "Życie przez sen".

[Alicja_Wysocka]

@UtratabezStraty Możliwe, że mój odbiór, spowodowany jest zamiłowaniem do kolorów. 

Szary od zawsze kojarzy mi się z monotonią , nudą, beznadziejnością...  W szarym wyglądam jak mysz.

Raczej pasuje na męską marynarkę czy sweter. 

Wolę kolory ciepłe, znaczy te od słońca.

Polemizować z czytelnikiem na temat odczuć - chyba nie wypada,

każdy widzi i czuje wiersz inaczej i ma do tego prawo :)

[UtratabezStraty]

@Alicja_Wysocka , ależ oczywiście, że każdy może widzieć i czuć wiersz inaczej. Ale chyba nie zaszkodzi, jak autor się czasem z czytelnikiem spiera na temat swojego utworu :)...

[Alicja_Wysocka]

@UtratabezStraty Ale później czytelnik, który nie lubi się spierać, będzie z rezerwą podchodził 

do takiego autora, dobrego dnia :)

Edytowane 18 Września przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)