Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zmarnowany Kwiat

Tectosmith
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Tectosmith

Tectosmith

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

Nie śpieszę się nigdzie bo nie ma po co.
Terminarz spalił wszystkie wizyty.
Ty już zamknęłaś ten dzień na zawsze.
Wyrwałaś serca co nie zastygły...

 

Powtórzę Twój zamysł, ale nie teraz.
Jeszcze nie koniec Tej właśnie chwili.
Zbyt wiele bólu, zbyt wiele żalu,  
Zamknęłyby drogę od teraz do nigdy...

 

Chyba niedobrze, niedobrze zrobiłem,
Że nie przerwałem czasu wspomnienia.
Przecież wiedziałem, że wszystko na nic,
Że nie ma tutaj mojego miejsca...

 

Przecież to czułem aż w szpiku kości!
Naprawdę wiedziałem, że tak to będzie.
Tak wiele zaschło łez słonych na twarzy,
Tak wiele pustych... modlitw żałosnych...

 

Idę do Ciebie... Pewnie nie czekasz.
Tak wiele barwnych dróg jest przed Tobą.
Ja mam swą własną, błotnistą i mroźną,  
Pójdę jednak dalej... z pochyloną głową.

 

Samotnie tak jak Ty.

 

 

Wiersz oprócz tego, że mówi o autorze, dotyczy także osoby, która przed wcześnie zakończyła swoje życie. Moim zdaniem miała rację.

Edytowane przez Tectosmith (wyświetl historię edycji)
19
Tectosmith

Tectosmith

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nooo, myślę, że najlepiej by było w ogóle zrezygnować ze słów i ograniczyć się do interpunkcji. Chociaż i interpunkcję się czasami wytyka. Jakaś tam możliwość to przerzucić się na język angielski, tylko jak tam ominąć wszechobecne the?

Dla każdego coś innego. Dziękuję za czytanie i pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Nim łódź odpłynie

      Przez Migrena · Opublikowano

      @huzarc   filozof powiedziałby, że Twój wiersz to poetycka medytacja nad byciem-ku-śmierci, która wykorzystuje apokaliptyczne obrazy do zderzenia podmiotu z Absurdem i Nicością, akcentując biologiczny i nieuchronny charakter końca. Sartre Filozof egzystencjalny zobaczyłby w tym wierszu esencję ludzkiego lęku przed nicością i poczucia absurdu. Heidegger skupiłby się na Byciu-w-świecie i doświadczeniu czasu oraz nicości. Nietzsche uznałby wiersz za najbardziej prawdziwy opis rzeczywistości. wiersz głęboki i zastanawiający. z Twojej, mrocznej, poetyckiej stajni.
    • wierszyki
      Nim łódź odpłynie

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Najbardziej podobają mi się literacko pożogą przeglaskane lasy. Obraz Apokalipsy. Przecież jedna śmierć to zbyt mało, co jeszcze zobaczy każdy z nas.   A może te  inne oczy pozwolą zobaczyć to inaczej. Pzdr.  
    • Wiechu J. K.
      ***

      Przez Wiechu J. K. · Opublikowano

      @Tectosmith Panie powiedziały raczej wszystko. @violetta Dziękuję za przywołanie uśmiechu. :)
    • Migrena
      Proktolog

      Przez Migrena · Opublikowano

      @wierszyki   a to nie wiedziałem:)   myślałem, że na golasa:)   świntuch i marzyciel jestem!   dziękuję,:)       @Marek.zak1   o nie !!!!!!!!!   niczemu się nie poddałem.   wyobraźnia :)   dziękuję Marku;)      
    • wierszyki
      Proktolog

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Ależ tam jest tak maleńka dziurka w tej okrywającej tkaninie. Że naprawdę chyba trzebaby lubić wyłącznie wnętrze ;) pzdr

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...