Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

takie refrakcje

Czarek Płatak
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Czarek Płatak

Czarek Płatak

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

takie refrakcje

 

jak wczoraj siedzę w letniej kuchni 

jem chleb z miodem sączę spokój 

w radio gra lato przy stole obok babka 

wyćwiczonymi ruchami od pokoleń zagniata

ciasto mówi - idź po dziadka do uli - zlizuję

z ust lipiec słońce czas przyszpila sztychem

 

do trawnika loopuje się tylko granie pasikoników

i falowanie postaci dziadka wmazywanej w tło

rytmem pracy dmuchawki kiedy mrużę  

oczy nabiera zarysu staje się 

 

staje się zapowiedzią tego które sięga poza 

skraj języka zapach dymu miodowy posmak

 

 

 

Edytowane przez Czarek Płatak (wyświetl historię edycji)
12
Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... chciałabym teraz być w takiej kuchni.

ładne porównanie... mając na uwadze wcześniejsze ule.

... to takie chłopięce, wg mnie, ale On był w tym tle... i jest w pamięci, jak sądzę.

Wiersz wspominkowy, a wspomnień nie powinno się burzyć, to 'świętość'.

... :)

Czarek Płatak

Czarek Płatak

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar dziękuję. To niezwykle miły komentarz zważywszy, że dwoje z trójki bohaterów wiersza są już po tamtej stronie 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ano potrzebne :)

dzięki za wizytę 

wg mnie to wszystko jest jakoś tam przetworzoną rzeczywistością, ale wiem o co Ci kaman i mam tak samo ;)

dziękuję. Cieszę się, że to wyłapałeś. Pozdrawiam 

serdecznie dziękuję

pozdrowienia 

i zostają wiecznie żywe, chociaż mają taki senny już wajb

Ile ja bym dał żeby móc takie lato przeżyć raz jeszcze....

@Monia @Andrzej P. Zajączkowski @Leszczym @jaguar

dziękuję 

1
  • 1 miesiąc temu...
Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Brak interpunkcji i brak dużych liter świadczy o niedojrzałości poetyckiej: taka forma to nic innego jak proza ubrana w pozorowany wiersz - tekst bez jakiejkolwiek treści, ot, dajmy na to: 

 

"jem chleb z miodem sączę spokój"

 

Otóż to: można interpretować tak - jem chleb z miodem, sączę spokój lub tak: jem chleb, z miodem sączę spokój - obie wersje są poprawne i logiczne, a jednak: de facto - jest to psychomanipulacja nadprogowa - rozbieranie inteligencji na pierwsze czynniki, dosadnie: robienie wody z mózgu, proponuję obejrzeć film: "Wichry Kołomyi" - Marleena Gorrisa - tam panu rosyjska nauczycielka wszystko wytłumaczy.

 

Gdyby było tak:

 

"jem chleb

z miodem sączę spokój"

 

Lub po prostu:

 

"jem chleb z miodem

sączę spokój"

 

Takie formy byłyby zakwalifikowane jako wiersz biały.

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nata_Kruk
      czas gojenia

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      (...) ... czas gojenia bywa bardzo trudnym czasem, ale najważniejsze, że rany się.. goją... Pozdrawiam, Leno.
    • Nata_Kruk
      rozświetlanie

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... podobno kobieta potrafi zmyślać... :) i jeśli jest to... ... bo,  ... pięknie jest ufać komuś. Całe "Rozświetlenie" wydaje mi się liryczne... przyjemna, wyciszona treść. Mnie się podoba.
    • Alicja_Wysocka
      Rozmowa z duszą II

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      – Jesteś? – Cały czas. – Ale milczałaś. – Bo trzeba było zostawić miejsce. – Na co? – Na echo. – Przyszło? – Nie. Ale przyszło słowo. (pauza) – To był on? – Nie wiem. Ty wiesz. – Zbyt wiele szczegółów. Tylko on mógł znać. – Ale przecież… – …przecież on nie żyje? – Może żyje w inny sposób. – A może nigdy nie umarł, tylko się schował. (pauza) – Przez piętnaście lat można urodzić troje dzieci i zdążyć je wychować. – I rozwieść się cztery razy. – I zapomnieć swoje imię. – I przestać szukać. – A ty? – Mam serce jak folder. I wklęsłe miejsce. – Tam trzymasz jego słowa? – Tak. – Nie boisz się? – Tylko tego, że już nigdy nie powie więcej. (pauza) – Pisał rymem. – I w tych rymach było wszystko: porządek, czułość, echo. – Kochałam je jak się kocha czyjeś spojrzenie, zanim jeszcze spojrzy. – Znałam je jak wiersz, którego nikt nie opublikował, ale i tak istnieje. (pauza) – To był prezent? – Może próba. Może żart. – A może pożegnanie. – A co jeśli wrócił tylko na chwilę? – To też coś znaczy. (pauza) – Co teraz zrobisz? – Nic. – Czekasz? – Nie. Piszę. Dla siebie. I dla duszy. – Ale żeby przeczytał? (pauza) – Tak. Ale niech nikt inny nie wie.
    • Jacek_Suchowicz
      Limajno

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      za samą muzykę serducho ale wiersz też dobry   urzeka piękno Warmii i Mazur tereny zda się dziewicze kiedy wędruję widzę od razu nasypy -martwe są dzisiaj   pozostałości tras kolejowych mosty przepusty wąwozy pozarastane zabudowane a mogłyby żyć dopowiem   jak kajakami ożyły rzeki hordy spływają Krutynią poza sezonem orła białego i czaplę bywa omijasz :)
    • wierszyki
      Gołębie

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Masz z nim naprawdę bardzo dobry kontakt, jeśli Cię słucha, gdzie mu wolno wchodzić :-)   Każdy widać jakiś musi mieć problem, takie życie :-) Pozdrawiam serdecznie :-)   (Chyna duże kolorowe wiatraczki też przeganiają ptaki. Są też takle dźwiękowe odstraszacze

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...