Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

@Somalija

   

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zaproponuję tak:

          * * *

 

wywołam starosny

przechodząc na zawsze

do twojego czasu

 

w wiecznym obowiązku cierpienia

bywam martwa

odmieńczy zmysł 

w matowym świetle

 

warkocze życia wiodą

w cyklu przemijania

na wielodroża obosiecznych słów

 

niczyja nocnica 

porzucam nietrzeźwość

w zamian za 

 

ciebie 

 

   Serdeczne pozdrowienia .

Edytowane przez Corleone 11 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

@Somalija

   "Wypatroszenie" to zbyt wiele powiedziane. Zdecydowanie. Przede wszystkim dlatego, że intencją tegoż jest niszczenie i krzywda. Jakże mi miło

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

spotkać się z Twoim przekonaniem o moim negatywnym podejściu do Twojego wiersza. Tym bardziej, że skróciłem go trochę, zachowując treść. 

   Dzięki serdeczne.

Edytowane przez Corleone 11 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@violetta Kupiłam sobie czarne szorty we wzorek z ciemnozłotej nitki... powiem Ci szał...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak, to prawda ostatnio mnie zaniedbujesz, albo obiecujesz piosenkę i zapomninasz...

DZIĘKUJĘ, zaraz posłucham, tylko znajdę słuchawki

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

@violetta Eleganckie szorty są super... kiedyś moja córka mi kupiła i byłam zadowolona, ale się już zniszczyły. Teraz byłam trochę chora, nie mogłam iść na zwolnienie, bo musiałam pracować i żeby się ucieszyć kupiłam sobie sukienkę, białą koszulę i właśnie te szorty...

  • Somalija zmienił(a) tytuł na *** *

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...