fotel

[Czarek Płatak]

fotel 

 

był trochę
jak mebel miał swój ulubiony 
fotel zapadał się w nim        powoli  

 

mówił niewiele 
spytany dlaczego odpowiadał 
- nieobecni nie mają głosu - innym razem 
że nie mówi bo wtedy        jest mniej 

 

zanikał 
aż znikł zupełnie został 
pusty fotel         krzyczy 
tę nieobecność

 

[Starzec]

@Czarek Płatak lubię takie nieoczywistości.

Pozdrawiam:)

[Marek.zak1]

Fotele (i nie tylko) nas przeżywają i to stąd. 

[aff]

To na pewno UFO, przydał się im.

Może to my zanadto przyzwyczajamy się do foteli, że są w tym samym miejscu? Nam z tym wygodniej, nic nie przestawiać.

Pozdr. :-)

 

[Radosław]

Zanurzyłem się. Przepiękny wiersz. 

 

Gratuluję. 

[iwonaroma]

Sugestywnie.

Naszło mnie, by zamiast "krzyczy" użyć "trzeszczy" - ale to może niestosowne...

[Nata_Kruk]

"Fotel"... już tytuł zaciekawił. Są ludzie, którzy w tym ulubionym odchodzą i... sam fotel, zapada się w nich...

powoli, by potem.. "krzyczy tę nieobecność". Wymowne i smutne... "nieobecni nie mają głosu".

Podoba mi się całość i chyba 'muszę' przywyknąć do takiego zapisu wersów.... :)

Pozdrawiam.

[sisy89]

Świetny i wymowny.

Pozdrawiam serdecznie :)

[Czarek Płatak]

@Starzec @Marek.zak1 @et cetera @Radosław @iwonaroma @Nata_Kruk @sisy89 @A-typowa-b @huzarc @tak to ja

ślicznie wszystkim dziękuję

przepraszam, że dopiero 

[Czarek Płatak]

@Dominika Moon dzięki:)