już pora

[leo]

i już widzę jak się tracę,

bez szelestu, za drzwi pokoju

za drzwiami rzeczywistość bez jakiegoś sensu jak nauka bez ciekawości,

rozłożone me ramiona, na brak blasku piękny obraz

i już widzę,

co ja widzę?

 

czy coś, czy tak

śnię, marnuje potencjał 

czy to problem? 

bo przecież dlaczego "życ nie umierać?" 

zadaje sobie pytanie, 

potem się na spacer wybiorę

 

a jakże! były słów pragnienia 

ku romantykom me zażalenia,

(jestesmy zgubieni) 

zatracone oczy, 

zaspana godzina 

 

próbowałem złapać moment, 

na zawsze się nie udało, 

wskrzeszony ze mnie jest poeta, 

jedynie niestety poeta 

 

już nie ma świateł latarni, 

nie ma choćby gwiazd na niebie, 

stanę na środku, 

poczekam na Ciebie, 

co by trwać miało wieczność

dam ci światło moje, 

tak jak oddawałem zawsze

przejdę obok bez słowa, bo tylko to pozostało 

gdy nie ma już tego, 

co spełnieniem nazywano

Edytowane 27 Grudnia 2023 przez leo (wyświetl historię edycji)