Komu zmięknie rura (wierszyk formistyczny)

[Father Punguenty]

Jeśli Donald głośno jęknie,

Andrzejowi 'rura zmięknie'.

Prezes nadmie się jak fuga

I ze złości kota zruga.

I napuszy się w balonik,

By pofrunąć do Salonik.

Tam się dorwać do mównicy

I zażądać błyskawicy,

Gdyż, wpatrując się w Zeusa,

Strasznie weźmie go pokusa,

By się porwać, skrzyknąć ordę,

Pójść, Rudemu obić mordę.

Choć kosturem od derwisza,

Stłuc mu gębę - na Jowisza !

Tak mu dożarł aż do kości.

Tłukąc, spiętrzy się w nicości,

W trzeci wymiar się wydmuchnie,

A gdy czwarty mocno spuchnie,

Gdy mu wyjdą krwawe gały,

To rozpuknie się w kawały -

Jak Indianin apaczyński,

O czym pisał Makuszyński -

Ale nie z nadmiaru trawy,

Lecz od wybujałej sławy.

(będzie w prasie wzmianka mała)

Ot i już historia cała.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

(wersja udźwiękowiona)

Edytowane 10 Listopada 2023 przez Father Punguenty (wyświetl historię edycji)

[Lidia Maria Concertina]

@Father Punguenty

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dobre!

[poezja.tanczy]

@Father Punguenty

Dobrze się pośmiać przed snem

Dzięki

Pozdrowienia

[Father Punguenty]

Dzięki. Pozdrawiam