Koniec lata

[Antoine W]

 

Koniec lata

 

Znalazłem dziewczynę
na złotej plaży
pijaną białym winem lub natłokiem wrażeń.
On porzucił ją, zapewne słowami:
– niech już wraca do domu! Smarkata.
Przecież to już koniec lata…

 

Nie – ona nie ma już domu
okrutny kolego.
Miała tylko ciebie (i tego poprzedniego)
nie ma dokąd wracać – by wyróżnić się z tła.
Zostałem, chyba, ja

 

A ja, ja ją przygarnę, już na zawsze
na dobre i złe.
Przecież idzie chmurna jesień…

Czyż nie?
........................................................................

 

Jak spałam
usiadł przy mnie chłopak
na złotej plaży
miał silne ramiona, zwyczajny taki z twarzy.
A w oczach szarozielonych, miał coś takiego
że od razu poszłabym do niego…

 

Nie zapytał mnie o imię
ani ile mam lat.
Tylko na wielkim czarnym motocyklu

zabrał mnie, w  i n n y  świat.

 

 

[violetta]

Ten świat jest piękny przed oczami:)

[Antoine W]

@Antoine W @violetta - dzięki 

[Leszczym]

@Antoine W Piękne !!!

[Rafael Marius]

@Antoine W

Nierozłączna przez wieki para

pocieszyciel i ofiara.

[Antoine W]

@Rafael Marius Przyznaj, że zauważyłeś że trochę podśmiewam się z tego wyświechtanego schematu :)

@Leszczym Taki miałem zamiar :) (ma być tak piękne że aż.... śmieszne?)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak jak najbardziej dostrzegłem lekką ironię.

[Antoine W]

@Wiesław J.K. dzięki :)

[Łukasz Jasiński]

Niesamowicie 

 

Łukasz Jasiński 

[Amber]

@Antoine W Ajajaj, problematyczne podejście, fajnie ujęte wierszem :))