Jedna Szansa

[leo]

jedna szansa,

chce się wykazać,

sobie uzmysłowić, wszystko poukładać

obraz wszelaki w mojej głowie,

rozłożony na czynniki, namalowany wielokrotnie

a ja jestem autorem

 

i czy to wszystko naprawdę?

wszystkie plany,

sny o wielkich rzeczach

kochane słowa,

domy nad ziemią, ogrody pełne kwiatów

czy to miejsce istnieje?

 

życie, bądź łaskawe

pozwól pożegnać się gdy trzeba,

nie szkodź czasu na uśmiech

powiedzieć, że moment przemija i już go nie ma,

tak okrutne, tak realne

nie chcę marnować chwili,

kolejnej szansy już nie będzie

 

i doceniam głos ciszy,

ten nikły i spokojny

zakochałem się w blasku nocy,

odległej jasnej boskości,

by stać się nadzieją,

nutą,

dla swojego świata

 

i zostanie tylko pokój z powiewającą zasłoną

pierwsza chwila ukojenia,

poza barierą własnych zobowiązań,

ciemny pokój bez właściciela

 

oswoję życie, by zaświeciło jak nigdy,

i otworzę oczy na wspaniały widok,

lustra, które się do mnie śmieje

[duszka]

@leo To jakby obudzenie się świadomości istnienia i zachwyt tym, jakie jest i czym jest... To jakby zmartwychwstanie, albo urodzenie się "do końca". Poczułam to :) Dziękuję!

[Leszczym]

@leo ciut naiwnie ale ok :)