Zgłoś

nie wiem dlaczego po tylu latach dotykasz mnie jak Wisielca w talii ale to miłe   nasi mali synowie palą już papierosy i robią dużo gorsze rzeczy jeszcze nie wiedzą do czego służą kawałki prawdziwego szkła   kiedy dzień ma się ku końcowi zaczynamy wyrzucać dyski z wiadomością dla obcych   jesteśmy w enklawie serpentyny idą do Palermo potrafimy już oddychać przez blizny      

Przekręcam kluczyk, wchodzę do środka. Zrzucam z siebie odzienie...   Odkładam codzienność, jak zbędny balast i zapominam...Nic nie wiem.   Zostawiam szpilki, zsuwam rajstopy. Spoglądam w lustro na siebie.   Spoglądam w lustro, oblicze odbite, ale czy w nim jestem ja?   Czy tylko mój  fragment? Inna formuła - nowa przejrzysta mgła?   Obrót na pięcie, tapeta za mną, nad wanną się już napinam.   Odkręcam kurek i leję wrzątek, który  mnie później wygina.   Zanurzam w wodzie, zmywam  makijaż, ale już nie wypływam...     Zanurzam się głębiej, w ciszy i mgle, zmywam wszystko, co na powierzchni;   makijaż, rolę, maski, i mnie.

chciałbym wrócić na ziemię przysypiać na glebie snem ranionego ptaka chciałbym by mogła opisać mnie szata i wyższość nad sobą wyczuwać na niebie chciałbym żyć w Lanckoronie złożyć głowę na łonie myśleć o smalcu i chlebie a w spokojne myśli i w złożone zwoje mógłbym włożyć tam ciebie między pieski i kotki rachunki, ulotki między niedzielne kazania może i utopia to głupia i tania pierwsze obrazki nierozłożone lotki

@m1234 ale fajny wiersz

@Stary_Kredens Bo to najważniejsze pytanie i nie znamy odpowiedzi. Pozdrawiam serdecznie.