Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Oddałabym

Ewelina
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Ewelina

Ewelina

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

 

oddałabym ci całe niebo 

a ty masz dla mnie skrawek 

oddałabym siebie

lecz cóż... nie spojrzysz nawet 

 

podarowałabym wszystko 

i duszę choć przeklętą 

też całą 

 

w mojej jaskrawości 

twoje oczy bledną 

a ja patrzę na ciebie 

spojrzenia rozwlekam

za jeden twój uśmiech

za ułamek ciebie a nie całego

 

ofiarowałabym ci

i ciało

razem z aksamitą skórą 

na mięśnie mocno naciągniętą

 

choć mam serce tylko jedno 

i miłość w nim też mam

jak duszę - przeklętą 

to nic

 

zaniosłabym ci siebie 

na noc jedną 

 

 

 

Edytowane przez Ewelina (wyświetl historię edycji)
11
Wędrowiec.1984

Wędrowiec.1984

Opublikowano
Opublikowano

@Ewelina No, powiem Ci, że dwie pierwsze zwrotki podchodzą pod ładną improwizację. Jest w nich fajna spontaniczność i poetycko zarysowane pretensje. Myślę sobie: już po nim, ależ mu się dostanie. Nic takiego jednak się nie dzieje i w kolejnych strofach łagodniejesz.

 

PS: Nie daj się.

1
tetu

tetu

Opublikowano
Opublikowano

Ewelinka, sporo zaimków osobowych, jak dla mnie za dużo. Można je z powodzeniem uporządkować, niektórych się pozbyć, jak np ci, które w wielu miejscach jest zbędne. 

Wiersz traktuję w kategoriach porywu kobiecego serca i świadomej chęci oddania.

Skóra mocno naciągnięta na mięśnie - to mi się nie podoba. Pozdrawiam.  

1
Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

z tą duszą przeklętą to się nie powtarzaj

zaimki zlikwiduj przecież nic nie wnoszą

ja wiem że coś tam przede mną rozkładasz

lecz bądź lodowata nieczuła jak posąg

 

cierpliwie poczekaj bo też lubię tęsknić

człowiek wyposzczony po stokroć obdarzy

ale przesycomy nigdy się nie spełni

spragniony przekroczy próg najskrytszych marzeń

:)

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • tie-break
      Między lajkiem a ciszą

      Przez tie-break · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Prawda zawsze jest jakaś tam. W sensie, że nie mam pewności, czy pojęcie prawdziwości jest akurat w tym wypadku adekwatne. Wiersz może być prawdziwy, w tym sensie, że odzwierciedla stan faktyczny - faktycznie zaistniałe emocje, wydarzenia, myśli, zjawiska. Ale może być źle napisany. Nieudolnym językiem banalnymi metaforami, niedbale, chaotycznie, wtórnie. Bywają jednak teksty perfekcyjne formalnie, a jednak za nimi stoi tylko martwa estetyzacja. I bądź tu człowieku mądry.
    • Waldemar_Talar_Talar
      Czuć wiatr echo cień

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      co znaczy być sobą iść tam gdzie się chce czuć wiatr echo cień nie  patrzeć w tył   co znaczy być sobą kto mu odpowie by nie musiał się  z tym gryźć    a może być sobą  by kłamać kraść innym uśmiech i łzy kurwą być   przecież na końcu i tak wybaczą to że chciał w życiu sobą  być nie udawać
    • w0lfy77
      Monolog skłóconego Egoisty

      Przez w0lfy77 · Opublikowano

      Żeby tylko wszyscy mnie szczerze nienawidzili!  O tak, uważaj mnie za bezwartościowego i nawet niech ci przez myśl na ułamek sekundy nie przejdzie martwienie się o mnie, bo nawet jeśli, nic i tak nie będzie mnie interesować bardziej niż mój własny interes i nieuprzątana głowa      O zakochać się szaleńczo!  Kto by nie chciał tych wzlotów serca…. Lecz tylko kiedy są fantazją, Nie ranią tej kruchej duszy człowieka   Przyjaźń, Relacja warta czasu,starań i pieniądza… I co po tym?  Spróbuj użyć złamanego słowa, to i przyjaciel rozpłynie się szybciej niż zdążysz musnąć przeprosiny   Więc, co?  Jedynie nadzieja…  Tak, matka głupich  Co mnie trzyma,  Że, może spokój tej chorej głowy  Będzie w najlżejszej samotności,  A teraz burza  I marzeń wiele  I jedno tak pospolite jak dla wszystkich śmiertelnych  Chętnie utonąłbym w bogactwie, tego materialnego świata, Nie zważając na głody i bóle innych    O tak! Niech mnie wszyscy nienawidzą! I odejdą, i nawet się przez chwilę nie obejrzą!  Błagam! Czy w moich żądaniach nie jestem wystarczającą odrazą?      Jestem samolubny, Lecz nie każe nikomu… Ażeby jakkolwiek musiał się ze mną dręczyć, Więc niech odejdą! Bo narazie tylko jakieś głupstwo ich tu trzyma, i to z pewnością ulotne
    • A.Between
      Co kilka lat

      Przez A.Between · Opublikowano

      Co kilka lat wynurzam się z własnych głębin, jakby powietrze mogło odczytać mój puls. Biorę wdech — ostrożny, przezroczysty — i pozwalam oczom dotknąć światła. Tylko po to, by wrócić pod powierzchnię, gdzie ciemność nie straszy, a jedynie uczy mnie oddychać inaczej.   Co kilka lat odkładam dzień na później, wyciągam z kątów gitary i mikrofony, przeczesuję kurz na strunach pamięci, zatrzymuję zegary, co biegną beze mnie. Na chwilę wracam do roli, w której próbuję być muzykiem, poetą, śpiewakiem własnych niegotowych historii.   Co kilka lat przychodzi cisza — ta najtrudniejsza, co nie pyta o zgodę. Siada naprzeciwko jak dawny znajomy i patrzy, czy jeszcze mam w sobie żar. A ja, niepewny, lecz wierny sobie, zbieram oddechy, przecieki światła, i znów zaczynam — od pierwszej nuty, od słowa, które drżało we mnie latami.
    • Konrad Koper
      Równania

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      Bogactwo + Bogactwo = Bogactwo Bieda + Bieda = Bieda  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...