Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Jacek_Suchowicz O! jak błyskawicznie i z gracją dopisałeś zwrotki, liczając sylaby, trzymając rytm. Jakbyśmy w tańcu zebrali kroki. Pan chyba tańczy? Tańczy jak nikt! bb

@Jacek_SuchowiczTyle bym wchłonęła, bom z Mazowsza. ;)

 

Lubię wiosenne w lesie poranki

i zamieszanie w koronach drzew,

ptasie zaloty, przekomarzanki,

rosę w prześwitach i słońca deszcz,

 

paproć w koronkach, mech ożywiony

i kokoryczkę rwaną ze snu.

W poszyciu lasu kos zagubiony:

z czego by mościć miał gniazdko już...(?!)
 

Lubię, gdy trele słychać skowronka

i pohukiwacz nie poszedł spać.

Tuptuś żeruje w promieniach słonka

a młoda łania czmychnęła w las.

 

Fiołki mam w głowie i przed oczami,

och, jak zielono mi w lesie tym!

Konwalie buchną zaraz dzwonkami,

bo życie wiosną wiedzie tu prym.
 

Co rano witam leśny poranek,

by naładować energią się

z twarzą do słońca, smardzów piegami -

wracam do życia, życia co wrze.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam ponownie - ja do lasu idę trzy minuty - co dzień odwiedzam ten las

                               widzę tę wiosnę ozdobioną ptasim śpiewem

                               i świeżą zielenią - 

                                                                             Pozdr. wiosennie. 

Opublikowano

@beta_b

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pan nic nie liczy, jeśli już liczy na siebie. Przemiła pani w tańcu jak i w życiu pana się ciężko prowadzi, a jeśli pan prowadzi to co innego. Przecież wystarczy przeczytać i jak tekst jest sprawnie napisany ten rytm sam zostaje - dalej odrobina fantazjii :))))

 

Czy może Pani tańczy walca

lub oczarował Panią twist 

i rytm muzyki mknie na palcach

biodrami kręci tak jak nikt

 

lub może tango przytulango

uwiodło Panią rytmem serc

albo jest Pani wielką fanką

oberka co po sali mknie

 

Pozdrawiam Jacek

Opublikowano

@poranki w sumie to nie wiem. 

"Woda wrze, ktoś wrze ze złości, ja wrzę, ty wrzesz. Formy wre, wrę, wresz w tych znaczeniach są rzadkie. Natomiast bitwa wre, rzadziej wrze. Zob. Inny słownik języka polskiego PWN lub Multimedialny słownik szkolny PWN - Mirosław Bańko"

@Marek.zak1 to ten las. Ale może być każdy inny, mieszany. 

@Rafael Marius Dziękuję. Mam tak, że z całej książki zostaje mi w pamięci epitet/porównanie. I pamiętam - treści nie. 

Wszystkim ciepło pozdrawiam, bb

 

  • beta_b zmienił(a) tytuł na Opis wiosny II

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @iwonaroma Świetnie wykorzystujesz kontrast między fizyczną agresją a nieuchwytną "istotą białą". Ta lawina brutalnych, cielesnych działań – wszystkie te kopnięcia, uderzenia, chwytania – buduje narastające napięcie, by nagle się zatrzymać przy czymś eterycznym, niedostępnym. "Szara strefa" na czubku głowy to świetna metafora – coś pomiędzy, nieokreślonego, choć dosłownie mózg to szara masa. Ta "biała istota" w "szarej strefie" tworzy intrygujący paradoks
    • @Migrena To piękny i subtelny liryk o miłości, która osiąga wymiar metafizyczny, wręcz mistyczny. Miłość nie jest tu tylko uczuciem, ale fundamentalną siłą, która podważa samo poczucie rzeczywistości. Twoje istnienie jest uwarunkowane wzajemnym "śnieniem" z ukochaną. To nie jest jednostronne uczucie, lecz wspólne tworzenie rzeczywistości, w której "świat znajduje sens". Cały świat staje się jej odbiciem, a Ty topisz swój rozsądek w jej oczach. Napisałeś wiersz o miłości totalnej – takiej, którą nie dodaje się do życia, ale która staje się całym życiem. Jak zwykle - świetny!
    • @UtratabezStratyBardzo dziękuję! 
    • @andrew Bardzo dziękuję! To właśnie takie domy sprawiają, że pamięć żyje. Pozdrawiam.  @Whisper of loves rain Bardzo dziękuję! za tak wnikliwą analizę. Tak , to "smutna diagnoza", ale chciałam, żeby była uczciwa. Bez oskarżania, bez patosu, tylko spojrzenie na to, jak naprawdę wygląda nasza pamięć dziś. I dziękuję za "lekcję pokory". Tak - prawdziwy szacunek dla historii to nie znicz raz w roku, nie gestykulacja, nie wyuczone słowa. @lena2_ Bardzo dziękuję! I jest coraz trudniej, aby to zmienić. @hania kluseczka Świetnie, że byłaś marszu i że był piękny. :) To, o czym piszesz - to właśnie jedna z tych bolesnych rzeczy. Że uczestniczenie w marszu niepodległości dla jednych jest naturalnym gestem patriotyzmu, dla innych - powodem do oskarżeń. Dom rodzinny, o którym pisałam w innych odpowiedziach, to właśnie to miejsce, gdzie uczymy się, że można kochać ojczyznę bez nienawiści do innych. Że można uczestniczyć w obchodach bez stygmatyzowania tych, którzy patrzą na to inaczej - i odwrotnie. Dobrze, że poszłaś tam, gdzie czułaś, że powinnaś być. Pozdrawiam.    @KOBIETA Bardzo dziękuję!  Pozdrawiam serdecznie! :)   @Leszczym@FaLcorNSerdecznie dziękuję! 
    • Oj czas pędzi nieubłaganie:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...