Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zanim zakwitną kwiaty w ogrodzie miłości,
W naszej małej pergoli całusem obdarzysz,
Choćby ledwie rojenia w mojej to rozpaczy,
Pozwól ostatnim tańcem uczucia osłodzić.

Ach! Przytulmy marzenia w uroczej melodii,
Zanim cisza nastanie, popatrzmy na gwiazdy;
Tak spokojnie dryfują- przepiękne brylanty,
Odnajdziemy tam siebie, nim słońce zagości.

W pogoni za fortuną do lepszego świata,
Przez potężny ocean płynęli w komforcie;
Życie inny scenariusz spisało na falach.

Błyszczą serca kochanków na niebie dostojnie,
Wtulone mocno płoną jak jedna latarnia,
Aby ostrzegać innych- gdzie góry lodowe.


RMS Titanic zatonął w nocy z 14 na 15 kwietnia 1912 roku,

podczas dziewiczego rejsu.







 

Opublikowano

@Wędrowiec.1984 Dziękuje serdecznie.

@staszeko No wiesz, Titanic jest trochę przereklamowany, pewnie ze względu, iż to był pierwszy rejs i statek olbrzym, luksus etc. Natomiast biorąc pod wzgląd rozmiar tragedii to na Titanicu, zginęło bodajże 1500 osób. Dużo większe tragedie były, chociażby na Bałtyku np. MS Wilhelm Gustloff gdzie nawet ciężko ocenić ile osób zginęło, chociaż pisze się nawet o 10.000. Pozdrawiam.

Opublikowano

@W.M.J Pamiętam kiedy w WSM pokazywali nam plakat wszystkich jednostek większych niż łódka na wiosła, które zatonęły każdego roku: trudno było policzyć.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odtąd latam samolotem, gdyż jest to najbezpieczniejszy środek transportu. Nawet idąc pieszo istnieje większe ryzyko, że ktoś na ciebie najedzie lub zrzuci doniczkę na głowę.

Pozdrawiam z wysokiego pułapu.

Opublikowano

@staszeko Zgadza się, to prawda, samolot jest najbezpieczniejszy. Tak procentowo, jak chodzi o wypadki, niestety jak już spada, to zazwyczaj nikt nie przeżywa- ale mimo to jest faktycznie najbezpieczniejszy :)

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Co ciekawsze najniebezpieczniejszy jest moment lądowania, kiedy widać krowy wypasane na łące koło lotniska i  pasażerowie są przyjemnie odprężeni, a właśnie wtedy jest pora na modlitwę.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...