Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

 

które zwierzęta są poetyckie

motyle, ważki, żuki, a może wszystkie?

co takiego sprawia że patrzymy na nie z zachwytem? 

ich kształt, wielkość oryginalna barwa...?

ach różnorodności w nich tyle! 

 

kto z nas potrafi oddać ich urodę na fotografii

kto w słowach je opisze i na kartkach ożywi

jaka muzyka doskonałe odzwierciedli natury dźwięki

struny skrzypiec gitary

czy klawisze fortepianu? 

który z poetów potrafi ich piękno wyrazić

oddać im pokłon

i na zawsze w ludzkich sercach miłość do nich wzniecić? 

 

a cóż z kwiatami? 

różami liliami szafirami żonkilami

kto urodę i subtelność kwiecia najlepiej wysławi? 

 

tyle piękna w przyrodzie

w górach i na nizinach

w morzach ocenach głębokich 

czy kiedyś do końca je poznamy

i pokochamy jak matka Ziemia? 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Ewelina (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Ewelina Zachwyt naturą... można tak bez końca :) Jest co podziwiać, choć jak się wydaje, niektórzy są na jej urodę odporni. Chociaż nie. W końcu każdy czasem jedzie na urlop...

Co do formy, wymaga jeszcze chyba pracy. Na początek:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tutaj usunęłabym "i". Wers nie ucierpi, a brzmieć będzie lepiej.

 

"Któż" zmieniłabym jednak na "kto". Przy innej konstrukcji wiersza nie czepiałabym się, ale tutaj razi po oczach i tak sobie myślę, że zmienione brzmiało by  lepiej.

 

"tyleż" podobnie jak wyżej zmieniłabym na "tyle". Zlikwidowałabym także "i" w kolejnym wersie. Czytałam wiersz trzy razy i zawsze na tym "i" się potykałam.

Oczywiście zrobisz jak zechcesz, jednak postanowiłam zasugerować.

Pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...