niezborność

[Maciejka Pomorska]

niezborność wkleiła się w podeszwy
jak guma rozciąga dobre chęci
i uczynki, brukuje drogi do Rzymu,
piekielnie wyboiste ścieżki
garnirowane szczerbami kocich łbów

gubię klucze, kwity i bilety
miesięczne, księżyce są dla mnie
zamknięte na głucho

uciekają przede mną listy, liście
fruną w przeciwną porę
jesieni, wprost na talerze pełne grud
obiecanej manny, plamią mech tłustą rdzą

szpilki odwracają magnetyczne
właściwości włosów, w torebkach grzebienie
wstydliwie zasłaniają połamane zęby

gdy drzwi wymykają się ościeżnicom
potrafię, mimo wszystko,
pozbierać do wiklinowych koszy
twoje porozrzucane niechlujnie uśmiechy
i wygładzić krzywo poskładane słowa

[Roman Bezet]

Początek 'niezborny' ;), wiersz jakby się rozkręcał, piersze przerzutnie raczej drażnią, niż zaskakują, potem jest lepiej, coraz lepiej. Bardzo ciekawy, bogaty język (to warto podkreślić).
Gdyby usunąć znaki interpunkcyjne - zyskamy płynność i kilka dodatkowych kontekstów znaczeniowych, np:
kwity i bilety
miesięczne, księżyce
"Jesieni" nic nie wnosi - do usunięcia. Kilka pomysłów też zgranych (listy - liście) - można nad tym pomyśleć. Oczuwam takie pomieszanie niezwykłej staranności (słownictwo, budowanie do końca możliwości obrazu [metafory] - "piekielnie wyboiste ścieżki / garnirowane szczerbami kocich łbów") i poruszenia wyobraźni. I raczej to drugie mnie pociąga w tym wierszu.
pzdr. b
PS. czy muszą być "drogi do Rzymu" (rzymu)?

[seweryna żuryńska]

lubię taką bogatą ornamentykę
zawiłość kolorów, wręcz impresjonistyczną na pozór
tyle pola dla wyobraźni

trudne są ścieżki docierania do czyichś pajęczych nici prywatności
najgłębiej schowanej, światłotrudnej

wielkie dzięki
pozdrawiam
seweryna

[Maciejka Pomorska]

bardzo dziękuję za komentarze, pozdrawiam

[Maciejka Pomorska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

początkowo było bez przecinka po miesięczne, ale pomyślałam, że to może za nachalne mruganie do czytelnika
Rzym można odpuścić
pozdrawiam