Szmaciana lalka

[Ewelina]

 

spojrzał na półkę 

uginała się od nadmiaru 

czegoś było za dużo 

nie wahał się 

usunął szmacianą lalkę   

zrobiło się luźniej 

 

odetchnął 

mógł dalej układać 

inne przedmioty 

na półce - 

pomału 

metodycznie 

by wszystkie

w idealnym porządku

stały 

 

lalkę oddał - 

ciężar spadł

z obolałych ramion

 

[Gość]

@Ewelina Alegoria rozstania - tak to rozumiem.

Niektórzy mają wybitną zdolność do szybkiego rozwiązywania "problemów życiowych" i pozbywania się uznanych przez siebie "balastów".

Może i dobre to...

Dla obu stron.

[Ewelina]

@Cor-et-anima tak, niektórzy tak właśnie "porządkują" swoje życie. 

Myślę, że w ostatecznym rozrachunku może i faktycznie obie strony zyskują. Z tym, że dla szczególnie wrażliwych takie odstawienie z półki do kosza, może być szokiem nie do zniesienia niestety. 

Oczywiście patentu na humanitarne rozstania nie ma, zwłaszcza że każdy jest inny i decydują subtelności. Tak mi się wydaje. 

Niemniej jednak aż żal patrzeć na te szmaciane lalki...

[Gość]

@Ewelina patrząc przez pryzmat jakiegoś tam swojego doświadczenia: to ogromny komfort, móc zrobić szybko porządek w tej dziedzinie życia.  Emocje - emocjami. Naprawdę nie interesują nikogo czyjeś emocje. Zwłaszcza tę stronę, która chce zamknąć pewien rozdział swoim życiu. Nie ma nic gorszego jak taplanie się w bagnie z udziałem: policji, prokuratora, psychiatry i tym podobnych, by odzyskać majątek, dzieci, nie daj Boże swoje dobre imię...

 

Ech...tych przypadków ostatnio tak dużo... :(

 

[Ewelina]

@Cor-et-anima no tak, tylko to jest komfort jednej strony, a co z drugą? 

Trudno dyskutować z cudzymi uczuciami. Nie można też komuś powiedzieć: nie czuj, nie cierp, bo to bez sensu. Zresztą to tak nie działa. Pomijając osoby, które być może lubią się taplać w efektach ubocznych emocjonalnej części swojej osobowości, to jednak ból po rozstaniu ma prawo być ogromny i są jednostki, które ewidentnie sobie nie radzą i ciężko jest odmówić im prawa do tego rodzaju słabości. A to jak kto się z kim rozstaje, świadczy o nim a nie o osobie, którą porzuca. Empatia mile widziana. Nie twierdzę, że to łatwe, ale przecież nie można być wyłącznie nastawionym na własny komfort. Tak myślę ja :)

Edytowane 16 Lutego 2023 przez Ewelina (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

Te pluszowe misie niespełniające ich oczekiwań, też są szybko usuwane z pokoiku, z moich obserwacji może nawet częściej. Pozdrawiam.  

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A komu oddał?

Może w dobre ręce?

Kiedyś były takie ogłoszenia. Oddam w dobre ręce psa itd.

[Ewelina]

@Rafael Marius oddał światu... najpierw zawłaszczył dla siebie a później oddał.

Tak, są tego rodzaju ogłoszenia ale nie wiem czy którekolwiek dotyczy człowieka np. Oddam w dobre ręce mojego byłego partnera?

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nasuwają mi się kolejne pytania: Tylko po co chce w dobre ręce oddać tego nieszczęśnika? I w ogóle jak można oddać komuś człowieka? Przedmiot tak... zwierzę to już budzi moje wątpliwości...a człowieka - absurdalne jest samo myślenie o tym.

 

Temat rozstań i to różnych nie tylko w kontekście związków jest tematem trudnym. 

@Marek.zak1 to dość przygnębiające zjawisko.

 

Pozdrawiam serdecznie

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Ewelina

tasowanie uczuć...wszystko co...

pozdrawiam

[Ewelina]

@Wiesław J.K. a mógłbyś rozwinąć tę myśl?

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@EwelinaNic szczególnego, po prostu codzienne trwanie - życia układanie i porządkowanie.

[Ewelina]

@Wiesław J.K.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

porządkowanie jak porządkowanie ale żeby bliźniego tak z kąta w kąt... 

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Ewelinaw porządku to zapewne nie jest, ale takie ludzkie 

[Ewelina]

@Wiesław J.K. ludzkie?

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@EwelinaWszystko co ludzkie nie jest nam obce.

[Gość]

@Ewelina "Nie można też komuś powiedzieć: nie czuj, nie cierp, bo to bez sensu. Zresztą to tak nie działa."

 

Wiem...Ale takie jest życie: brutalne, pełne egoizmu, powierzchowne.

Gdy przychodzi taka chwila, okazuje się, że człowiek zostaje sam.

Życzliwi znajomi - pogadają, pomądrzą się, każdy uważa, że wie lepiej. Mnóstwo "sprawdzonych rad".  Pewnie życzą dobrze (choć dla niektórych taki czyjś "zamęt osobisty"- to nie lada sensacja) ale i tak nie są w stanie pomóc.

Druga strona - o ile nie jest osobowością zaburzoną, z wszelkimi jej "zaletami": tendencją do obwiniania, stalkingu itp - naprawdę dąży do zamknięcia pewnych spraw, by żyć dalej.

Czasem łatwiej powiedzieć sobie: "nie oczekuj".

No bo na co tu liczyć? Na wspólne wyjście na kawę i pogadanie jak i dlaczego skrzywdził? I że współczuje..?

 

Ale się nagadałam :)))

Rzadko tak miewam.

Ale to z sympatii do Ciebie :).

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Cor-et-animaSą chwile, gdy milczenie mówi samo za siebie i poklepie po plecach westchnieniem: wszystko będzie dobrze.  

Pozdrawiam!

[Gość]

@Wiesław J.K. to prawda...

ja też w takich sytuacjach bardziej cenię sobie milczenie...

pozdrawiam! :)

[Marek.zak1]

@Ewelina Ewolucja chce, żeby rozmnażać się z najlepszym / najlepszą z dostępnych, więc jak lepszy miś się zjawia na horyzoncie, ten gorszy idzie w odstawkę. Tak jest na w szkole, podwórku, w biurze, a i w literaturze, choćby w Onieginie, jak mocno interesujący Oniegin zainteresował się Olgą na balu, miś Leński już został przez nią odstawiony. 

Pozdrawiam

[Ewelina]

@Marek.zak1 psychologia ewolucyjna jako koncepcja tłumaczenia ludzkich zachowań jest ze wszech miar interesująca jednak wydaje się być niewystarczająca. Jako istoty jesteśmy dużo bardziej skomplikowani. 

Pozdrawiam serdecznie :)