Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Frankolimeryki - bis


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pewnej Zuzannie na wczasach w Stróży
Górskie powietrze jednak nie służy.
Aplikuje z rana
Krople Waleriana.
Obojgu pobyt - już się nie dłuży

Malarz w miasteczku Kazimierz Dolny
Był bardzo chudy, ale namolny.
Jakaś w rachunkach biegła
Przypadkiem mu uległa.
Czy o swój portfel on jest spokojny?

Był taki facet w małym Pasłęku,
Co do lwiej klatki wchodził bez lęku.
Ale nie wiedział – o nie,
Co to są przysmaki lwie
Mówiąc używa wysokich dźwięków

Opublikowano

Bardzo fajnie, może jednak poczekajcie z wklejaniem, do czasu kiedy ewentualnie te dwuwersy będą tematem bitwy? A na razie prosimy o inne propozycje pierwszych dwuwersów!
Pozdrawiam,
Ja.

Opublikowano

Dziękuję i proszę o odrobinę cierpliwości. Drugi konkursowy jutro. Rozumiem, że najpierw obowiązek a potem przyjemność. Tutaj obowiązek jest nadal przyjemnością – miła zabawa słowem, ale nie wszystkim się pewno chce. Wiodący temat „pupa” zdaje się „cierpi lub się wycierpiał”. Może otaczająca nas rzeczywistość lub recenzja czegoś z tzw. „wyższych półek”. Ale to ponoć jest złośliwość. Otwarte umysły na krytykę - umiemy się śmiać z siebie samych. A ktoś kiedyś zauważył: „prawdziwa cnota – krytyk się nie boi”. Ufam, że sami cnotliwi.
Pozdrawiam Jacek

Opublikowano

Jeszcze raz wyjaśniam o co chodzi:
Mianowicie o to żeby uczestnicy sami proponowali tematy następnych bitew limerykowych.
Można zadawać np. dwuwersy do dokończenia. Wybrany dwuwers stanowić będzie temat którejś z następnych bitew. Powinien on byc zatem zgłoszony nie publicznie, tylko na adres p. Eweliny: [email protected]
Wtedy wybierzemy któryś z nadesłanych i będzie on stanowił temat bitwy. Podamy oczywiście autora. Autor nie będzie wówczas uzestniczył w danej bitwie, natomiast będzie zaproszony do współpracy przy ocenianiu limeryków konkursowych opartych na jego dwuwersie.
Mam nadzieję, że wyraziłem się względnie jasno.
Niestety bardzo fajne frankowe dwuwersy spaliły się jako ewentualny temat bitwy, więc można kontynuować dopisywanie do nich.
Pozdrawiam
Ja.

Opublikowano

Ja doskonale rozumiem procedurę, ale skoro Franek publicznie dał swoje propozycje to nie widzę powodu, aby się nie bawić. Oczywiście do dalszej zabawy te propozycje zostały spalone. Propozycje dwuwersów, jeśli pomysł chwyci, spłyną w nieskończonej ilości. Ja tylko proponuję, aby rozszerzyć tematy limeryków. Nie bójmy się obnażać naszą rzeczywistość. Wiem, że temat „pupa” jest jak rzeka, ale zaczyna być nudny. Dobry limeryk nikomu nie zaszkodzi. A dobre ujęcie tematu na czasie, przyniesie splendor piszącemu. Limeryk to także oprócz zabawy – może być ostra satyra. A ta daje satysfakcję.
Jestem pewien, że szanownemu Jury nic nie ubyło a tylko może być zadowolone z rozszerzenia zabawy.
Pozdrawiam Jacek

Opublikowano

Hm. Skąd przypuszczenie, że wymieniony czteroliterowy temat ma być wiodący? Przecież właśnie w celu rozszerzenia tematyki, zrezygnowaliśmy z zadawania monotematycznych zadań typu "Miłostki Wenus", albo "Priapeje Zbyluta", pozostawiając tylko miejscowośc, w której dziać się mogą rzeczy najprzeróżniejsze, inspirowane wyobraźnią twórcy. Ważne jest jedynie by limeryk był zgrabny, rytmiczny, pomysłowy i kończył się zaskakującą i dowcipną puentą.
Pozdrawiam,
Ja.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...