Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
wierzby opłakiwały
jesienne liście

niebo broczyło
do ostatniej kropli
krwi

* *
rzucić słowo wbrew
biegowi rzeki
i oszukać
trzygłowe fale
bez zbędnych pytań

uwiedzione marzenia
pod prąd
rzeczywistości
położyć do snu

nie ukołysać siebie
chociaż trzeba
* *

na ławce w parku
-cuchnącej śmiercią
zobaczyć twarze liści
sprzed lat

na zakrętach
życie ucieka
pomiędzy wierszami
Opublikowano

Powiem szczerze, że jedyne dobre miejsce dla tego wierszydła jest w moich ulubionych...
Bardzo, bardzo fajne...
To, co stworzyłeś jest po prostu dobre, wymowne, prawdziwe...
Ująłeś mnie... życiem.
Może tylko "śmierć" jest dla mnie za radykalnym i banalnym słowem... Ale rozumiem, że czasem trzeba siły wyrazu.
Jeszce raz na tak!
/Polecam odwiedzić Alter Net w warsztacie :) /

Opublikowano

rzucić słowo wbrew
biegowi rzeki
i oszukać
trzygłowe fale
bez zbędnych pytań


to wielka odwaga stanąć wbrew biegowi rzeki ........gratuluję,
tyle w nim człowieka zwykło niezwykłego że aż strach..... piękny .Dziękuję za cudowne chwile refleksji.

Opublikowano

zajrzałam z ciekawości. bałam się, sugerując się tytułem, że będzie to kolejna zabawa słowna... a tu taki piękny wiersz...miłe zaskoczenie:)
nie będę nic więcej pisać, bo już wszytsko zostało napisane przez moich poprzedników, nie będę także cytować, bo też musiałabym się powtarzać:)

pozdrawiam
Agnes

Opublikowano

Wiersz z gatunku tych do nieustannego wdrążania się. Jak zawsze precyzyjny dobór słów i specyficzny nastrój. Kapitalny tytuł i ostatnia strofa, którą będzie się najdłużej pamiętać. Pozdrowienia. // 51

Opublikowano

Po raz pierwszy chyba w przypadku Twoich wierszy jestem pewien, że rozumiem. Z tego co wyczytałem najbardziej podobała mi się strofa czwarta i ostatnia. Palmę pierwszeństwa mają tu 'ucieka pomiędzy wersami' i prostoduszne takie 'kładzione do snu marzenia'. Całość, jak to teraz modnie określać, na plus.

Pozdrawia, Antek

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tak, bałam się, bo ostatnio trochę tego za dużo jak dla mnie:) zaczynam odczuwać przesyt. dlatego ten tekst był dla mnie miłym zaskoczeniem:P

pozdr. Agnes
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tak, bałam się, bo ostatnio trochę tego za dużo jak dla mnie:) zaczynam odczuwać przesyt. dlatego ten tekst był dla mnie miłym zaskoczeniem:P

pozdr. Agnes

hmm, nie wiem, jeżeli zabawy słowne to raczej nie u mnie,
chyba, że ''Kryzys zaoknopoglądowy''-ale to tylko jeden wyraz...

pozdrawiam
Opublikowano

Więc od początku: świetny tytuł! (już w tym miejscu powinnam się ukłonić)
Dalej: Twoje metafory stawiają nawet najoczywistsze sprawy, rzeczy w zupełnie innym świetle. To tak jakby trochę podkolorować, poprawić barwy. Dodatkowo dają one pole do wielkiego popisu wyobraźni, każdy może interpretować odrobinę inaczej, dopasowując do siebie- i to bardzo u Ciebie cenię.

No to już chyba koniec. Świetny wiersz!

Pozdrawiam zielonkawo
natalia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @piąteprzezdziesiąte Oczywiście, że tak! Walkę o przetrwanie ludzkość ma zaszczepioną w genach.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @piąteprzezdziesiąte Od dzieciństwa byłem smakoszem wszelkich znanych w Polsce owoców, ale czereśnie i wiśnie były moimi ulubionymi.   
    • A to fragment mojego "Jeżowiska":     Jeż i żmija Raz do jeża w odwiedziny, przyszła smukła panna żmija. - Tak cię kocham, jeżu miły... - Pani zbytnio mnie owija. Radzę trochę się odsunąć, bo nikt pani nie zaręczy, że przez wielką do mnie miłość, pani dziś się nie skaleczy.   :)   Pozdrawiam :)     P.S.: A tu jeszcze link do całości:   :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Leszczym "Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma."  - Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • '◉••••◉◉ |◉◉◉◉•◉• | ◉◉◉◉••◉ |◉◉◉•◉••  |◉◉••••◉ |◉◉•◉•◉• |◉◉•••◉◉ |◉◉•◉••◉ |◉◉••◉•◉| ◉•••••• |◉◉•◉◉•◉ |◉◉•◉◉◉•  |◉◉•◉••◉ |◉◉••◉•◉' =  'Czytajcie mnie'   Zrobię legendę: gdzie światło, czyli '◉' to 1, a cień, czyli '•' to 0.   A teraz przykład: drodzy Państwo... ◉••••◉◉ = 1000011 ( litera 'C', lecz w kodzie binarnym, ale na innej gęstości, być może z punktu jej myślenia -  jest ich siedem!)   I teraz tak!   ◉••••◉◉ = 1000011 (kod złożony z siedmiu bitów) został przekształcony przeze mnie na 01000011 ( czyli techniczne '0' : niewidzialny cień przeniosłem na początek ciągu), co daje w naszym języku binarnym/ASCII: Duża literę 'C'   ◉◉◉◉•◉• = 1111010 (kod złożony z siedmiu bitów) to samo, co powyżej, czyli: 01111010 ( litera 'z')   ◉◉◉◉••◉ = 1111001 (kod złożony z siedmiu bitów) to samo, co powyżej, czyli: 01111001( litera 'y' )    To wszystko co powyższe, jest wersją skróconą emisji światła! Jest także pełna:   Pierwsza litera 'C' (◉••••◉◉•) ( osiem bitów)  Po przekształceniu, czyli '•' znika z końca, do początku dając •◉••••◉◉ ( 01000011 - duża litera 'C' )     __________________________________________________   Z Całunu zdekodowałem dzisiaj (godzina czwarta rano)  to:   'est sigillum veritatis. - Znak równości jest pieczęcią prawdy' 'Verbum sine spatio non resonat. -słowo bez przestrzeni nie wybrzmiewa   ___________________________________________ Dwa dni wcześniej:   przetłumaczyłem z łaciny : rozproszone światło jest prawdą...   _____________________________________________________ Pozdrawiam Wszystkich!       Nie zależy mi na głosach!
    • @piąteprzezdziesiąte A zatem teraz przenieś się oczami wyobraźni do spowitych mgłą niepamięci pradziejów...     @Dagna Konwencję zaczerpnąłem z utworu ,,V mojej zahradôčke" w wykonaniu zespołu KOLLÁROVCI.          
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...