taka sobie historia

[Gizel-la]

umilkły głosy rozsądnych z zaświatów

gdy podstarzały "anioł"

zatrzepotał rzęsami i tysiącem czułych słów

więc przyrzekła ziemsko

kochać

 

ona

zaradna modelka od czapek

medium za pieniądze

i za pan brat z klechą

w nieszczerej modlitwie dla słabnących w wierze

 

umiała liczyć

i kochała

tak jak umiała

jak swoje nienarodzone dziecko

 

otoczyła bezwarunkową opieką

z jednym tylko ograniczeniem

dla elementu

dobranego pod względem upodobań

i wieku

 

element miał przyzwolenie

przywileje

i miejsce trzeciego kąta

trójkąta wpisanego w życie

 

a kiedy odchodziła przedwcześnie

z dziurą nad łonem

ten zwarł się nagle

i wymazał swoje imię z nekrologu

 

został tylko stary „anioł”

z ciepłą strawą i bandażem w dłoni

trzepocząc rzęsami koił jak umiał

do końca

Edytowane 11 Grudnia 2022 przez Cor-et-anima (wyświetl historię edycji)

[Leszczym]

@Cor-et-anima Ciekawa metafora, w ogóle bardzo interesujący wiersz i wyczuwam jakąś historię z życia wziętą. 

[Gość]

@Leszczym Miło mi, że zajrzałeś!

Masz rację. To kolejna prawdziwa historia, którą próbuję opowiedzieć wierszem.

Dziękuję i pozdrawiam! ;)

@Sennekdziękuję za przystanięcie :)

[Leszczym]

@Cor-et-anima Na takie historie mam jedną radę, żeby uważać na siebie. Wiem, że takie historię kosztują ://

[Gość]

@Leszczym czy się chce czy nie, zdarzają się sytuacje, gdy funkcja obserwatora lub kogoś więcej, jest nieunikniona. Niektórzy opancerzą się od razu, inni muszą walczyć z emocjami,, by wypracować w sobie dystans psychiczny. Z czasem się to udaje :)

Pozdrawiam!

[Leszczym]

@Cor-et-anima Tak, tak tylko pisanie potrafi ożywiać emocje dlatego trzymaj się ;))

[Łukasz Jasiński]

Rzeczywiście, taka sobie historia...

 

Łukasz Jasiński