Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ładnie, płynnie. ale nad przedostatnią zwrotką jeszcze bym trochę popracował. Tam rytm w ogóle nie pasuje i leży na drodze jak ten kamień o którego się czytelnik potyka.

Oto moja propozycja:

 

Znów dyskusja jest zawzięta

chociaż maj dopiero wita

ładnie będzie li na święta

sąsiad się sąsiada pyta

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jak mi miło! :) nawet wiem, która nasza wymiana myśli posłużyła tutaj za inspirację!

dynamika zmian pogody, to idealny temat do emocjonującej rozmowy i jak się okazuje okazja do bardzo udanego wiersza

 

pozdrawiam Cię serdecznie!

Opublikowano (edytowane)

może tak bardziej aktyalnie:

 

Ta pogoda - temat rzeka,
długi i niewyczerpany.
Każdy chodzi i narzeka,
że dzień brzydki lub zaspany.

Słońca od tygodni nie ma
i biadolą już od rana.
że jest szaro buro smutno
przeziębieni zasmarkani

A z wieczora deszcz pokropił,
no i mokro się zrobiło.
padł samochód w ostry poślizg
i na stłuczce się skończyło.

dywagują  ludzie w sklepie
o świątecznej dziś pogodzie
aż sklepowa sobie westchnie:
czy po lodzie czy po wodzie?

Więc, gdy nie wiesz jak zagadać,
o pogodę spytaj, bracie.
Każdy o niej chce rozmawiać.
Każdy zna się w tym temacie.

 

Pozdrawiam

ps może tak po swojemu opiszesz stan dzisiejszy posługując się ósemką ale to jest lekcja z raczej wierszoklectwa niż poezji chyba że zagrasz środkami wyrazu

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Tectosmith Oczywiście, że nie miało być poważnie haha.  Dziękuję:-)

@Rafael Marius Jeśli wierszem mogę wywołać u kogoś uśmiech to znak, że warto było go napisać.  Dziękuję za miłe słowa:-)

@Manek Dziękuję, może faktycznie ta zwrotka coś kulawa hmmm

@kwintesencja Dziękuję, tak mnie jakoś natchnęło wspominając Twój komentarz:-)

@Jacek_Suchowicz Wierszokleci to też poezja:-) Lubię taką, dziękuję i pozdrawiam:-)

@Marcin Szymański Muszę jeszcze raz przeanalizować tę strofę. Dziękuję za podpowiedzi:-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1Bardzo dziękuję!  Czarnobyl to rzeczywiście mocny punkt odniesienia dla tego rodzaju obrazów. Dziękuję za komentarz i pozdrawiam serdecznie!  @huzarc Dziękuję za ten piękny, głęboki komentarz. To "ciche requiem" – tak, właśnie to.
    • @Berenika97  piękny wiersz, wzruszający, we mnie też jest, jak miłość, co zwycięża śmierć.  Tam wszyscy trafią, a my ich odwiedzamy- a ich nie ma tam na cmentarzu. Ich nie ma- są w Niebie.   Mieszkańcy są na delegacji w poprzednim życiu. Zostawili herbatę, która nie stygnie lecz gęstnieje i książki otwarte na stronie, gdzie bohater miał zrozumieć - lecz zdanie urwało się jak tętno.     "Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą zostaną po nich buty i telefon głuchy tylko co nieważne jak krowa się wlecze najważniejsze tak prędkie że nagle się staje potem cisza normalna więc całkiem nieznośna jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy kiedy myślimy o kimś zostając bez niego." (ks. Jan Twardowski)  
    • @lena2_ Cisza jako dawanie, nie branie – to odwrócenie perspektywy. Zwykle cisza kojarzy nam się z pustką, brakiem. Ty pokazujesz ją jako pełnię, jako ziemię, która karmi. Cisza nie ogłasza swojej wartości, po prostu jest płodna. Czasem cisza to po prostu przestrzeń, w której coś ważnego może się narodzić. Pięknie!
    • @Berenika97 To wiersz o miejscu pamięci, które nie chce już mówić, ale nadal przechowuje ślady istnienia. Widmo miasta, jako metafora wygaśniętej tożsamości. Proces ten nieustannie zachodzi unieważniając porządek świata, bo choć architektura miasta wydaje się geometrycznie spójna, to jest jednocześnie tłem dla chaosu zacierającego znaczenia. Pozostają pytania, a nie ma już odpowiedzi. Pozostaje ciche requiem.
    • Zainspirowany poczytałem w Googlach i znalazłem parę książek pod tym, czy podobnym tytułem.  Pierwsze skojarzenie to Czarnobyl, gdzie to tak wygląda, bo widziałem film, a w pamięci jest pewnie, jak piszesz.  Pozdrawiam serdecznie. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...