Anna_Sendor

@Nata_Kruk Pozdrawiam Cię i dziękuję za zatrzymanie:). @violetta Albo niebajka:). Pozdrawiam i dziękuję za czas i czytanie.

@Radosław Fizyka kwantowa chyba dysponuje nieco bardziej optymistycznymi wiadomościami dotyczącymi naszych relacji z czasem:).

@Leszczym Dziękuję Ci! Pozdrawiam.

@Radosław Dzięki za Twój komentarz. Ironia słów to tylko drobna namiastka ironii życia. Zauważyłam, że często sami chorzy wypowiadają się z ironią czy nawet humorem o różnych elementach swojej choroby - to pewnie też próba złapania jakiegoś dystansu. Bez humoru/ironii w wielu sytuacjach po prostu zwariowalibyśmy. Trzymaj się!

@poezja.tanczy Bardzo dziękuję i pozdrawiam. @beta_b Dziękuję za przeczytanie i komentarz. Temat onko-leczenia w naszym kraju jest bardzo trudny. I wiąże się z wieloma absurdami, jak na przykład niewykorzystany potencjał niewyobrażalnie drogiego sprzętu do terapii protonowej w Bronowicach. Sprzęt jest, korzyści niewiele. Pacjenci onkologiczni (i nie tylko) w naszym kraju często skazani są na podwójną traumę: przyczyną jednej jest choroba, przyczyną drugiej - konieczność upublicznienia tak prywatnych spraw jak choroba, aby ratować życie - z braku odpowiednich rozwiązań systemowych. Wielu bliskich mi ludzi musiało zdecydować się na taki krok, choć wiem, ile ich to kosztowało, jak było trudne i niekomfortowe. Nieraz długo się zbierali na odwagę. I tu rodzi się mój duży bunt i współczucie, z drugiej strony - tyle pieniędzy w tym kraju przeznacza się na bzdury. Sama wspomagam zrzutki, bo wielu chorych nie dostanie innej szansy na odpowiednie leczenie. Tu przychodzi mi na myśl także doświadczenie mojej znajomej z ciężko niepełnosprawnym dzieckiem (urodziło się ze zdeformowanymi kończynami). To, co oferował im polski system leczenia, to posadzenie tego dziecka na wózek. I tyle. Dzięki składkom dziecko chodzi na protezach. Ale dla znajomej bardzo trudne było wejście z ich sytuacją do sfery publicznej.

no i nie poszłam za przykładem zdrowych jak rydze ciotek babek sióstr z grzeczniejszymi genami sióstr z pomyślniejszych statystyk tych zer w rachunku za dużo jak dla mnie więc oto jestem a carcinoma mammae dotąd po cichu po ciemku przechodzi w status publiczny może wyskoczę ci gdzieś pomiędzy reklamą ekoczegoś a radą jak można szybko zrobić formę pomiędzy jednym a drugim etatem może to jeszcze będę ja ta druga od lewej na wspólnym zdjęciu robionym na zjeździe absolwentów szkoły przetrwania za dziesięć lat

@Radosław Zatrzymuje zwłaszcza druga strofa. A w niej pierwszy wers, który zaprasza do wielkiej egzystencjalnej rozkminy. Dobry wiersz.

@error_erros Wymagający, świetny wiersz:).

Tak chat gpt poradził sobie z wierszem o starości:). Póki co literackiego Nobla raczej nie zgarnie :):):). Starość to czas złoty, choć czasem pełen smutku, Gdzie minione dni wciąż krążą w naszych umysłach, Wspomnienia radosne, ale także i ciężkie, Które przychodzą w dzień i w nocy u boku nas. To czas, gdy ciało słabnie, a dłonie drżą nieco, Gdy każdy krok staje się trudniejszy, a ruch mniej zręczny, Ale dusza nadal młoda, pełna życia i mądrości, Która wciąż odkrywa nowe ścieżki i drogi. Starość to czas, gdy widzimy świat inaczej, Z perspektywy lat i doświadczeń, jakie przyszły, Gdy zaczynamy doceniać drobne rzeczy, I wyciągamy wnioski, co w życiu jest ważne. To czas, gdy czasami samotność nas ogarnia, Gdy przyjaciele i bliscy odchodzą do wieczności, Ale w sercu zawsze pozostają, ich miłość i ciepło, Które dają siłę i nadzieję na kolejny dzień. Tak, starość to czas złoty, w którym warto żyć, Cieszyć się każdą chwilą, jaką daje nam los, I patrzeć w przyszłość z nadzieją i uśmiechem, Bo życie jest piękne, bez względu na wiek i czas.

@iwonaroma Cudna myśl. Czyli przemijanie i odchodzenie może być czasem na wesoło :)

@error_erros Słuchaj… To momentami dość drapieżny portal, także musisz się z tym od czasu do czasu liczyć :).

@error_erros Ja używałam internetu już wtedy, jak Ty gubiłeś ostatnie mleczaki :). Dobrej nocy!

@error_erros Dojrzewanie to ja mam jakieś co najmniej 25 lat za sobą :p Teraz to przejrzewam 😜

Od razu przypomniał mi się ten wiersz:). https://wiersze.juniora.pl/brzechwa/brzechwa_s13.html Pozdrawiam :)

@error_erros Inne. Dobre. I super pointa:)

@error_erros Ten wiersz jest o moich potrzebach. Ciszy. W moim przypadku średnio co dwa dni baniak mi prawie eksploduje od hałasu i kakofonii.

@iwonaroma Dzięki za Twój czas i słowa :). Impresjonistom płaszczyzny też właśnie zgrzytały;). Pozdrosy! @ais Bardzo dziękuję i cieszę się, że wiersz zatrzymał. Pozdrawiam! @Michał78 Światła to mi teraz brakuje, zwłaszcza jak rano z chaty wybywam :). Pozdrosy!

przepuścił kosmos przez kalejdoskop poplamił płótno światem po chwili rozpruł brzuch słońcu przemilczał niezdarne płaszczyzny w końcu namówił cienie żeby wyrzekły się szarzyzny

@Ewelina Ciekawy tekst. Widzę potencjał u Autorki. Pozdrawiam!

@Radosław Super miniatura, ale jeszcze nie umieraj ;)

@GrumpyElf Bardzo delikatnie, lirycznie i lekko - na przekór tytułowi:).

@error_erros Gdybym miała wybierać do Twojej top listy 10 wierszy, ten się załapuje. Świetne brzmienie, świetna treść.

@error_erros Kondolencje. Dla Żony :p :)

@error_errosJuż otrzymałeś swoją jedną wymarzoną krytyczną recenzję:). Kolejna będzie wtedy, jak naprawdę zasłużysz. Z tym wierszem jest wszystko OK, niestety :). To moje kapowanie jest ociężałe po tych jakże zdrowych, grypowych świętach :). Wprawdzie nie ja chorowałam, tylko syn i mąż, ale w tym układzie lepiej byłoby dla mnie, gdyby to mnie „siekło” :):):)

@error_erros Tak. Ostatecznie każdemu należy się druga szansa :p :) O wątpliwościach nie ma co pisać na poziomie szczegółów , bo wynikały z mojego wolnego kapowania :). Tym mniej lotnym czasem potrzeba drugiego czytania :p