Zielony Promień

[Dekaos Dondi]

Na podstawie fragmentu nieukończonego, dawnego  opka.

-------------------------------------------------------------------

 

 

idę nad przepaścią po zielonym promieniu

dostrzegam  kołyskę

jest ogromna

stoję blisko

słyszę głośne chlupotanie i gęsty szum

 

krew przelewa się przez brzegi

ścieka po nieruchomej łodydze

cienkie pasemka ciepłej czerwieni

znikają na dole we mgle

bez żadnego echa

bo martwe

 

patrzę na zakrwawione dłonie

w końcu jestem przedstawicielem

homo – nie zawsze – sapiens

 

z wnętrza

wystaje czarny sztylet

na nim postrzępione początki kwiatów

przyklejone do ostrza

zamordowaną szansą

 

mimo wszystko pragną uciec

by dalej rosnąć

 

nic z tego

srebrna krawędź ostatnich chwil

jest przeszkodą nie do przejścia

 

nie zaglądam do środka

brakuje odwagi

i możliwości wejścia

                       

ostre pasemka świadomości

przenikają do czeluści umysłu

 

a właściwie jaka to różnica

rzeczywistość czy halucynacja

tak samo boli

 

a jednak

pod prześwitującą drogą

przelatuje zielona kukułka

kołuje w dół

szybuje nisko

nad zwiędłymi przebiśniegami