Poszukiwania

[Wędrowiec.1984]

Poszukiwania

 

Jesienią, w dni pochmurne, gdy ostatnie liście
Pożółkną i opadną, któż ich nie podepcze?
Gdy wyschną, niezmiecione dalej będą trzeszczeć,
Szeleścić i zawadzać. Zostań proszę, zbliż się.

 

Bo oto piękne kwiaty co nie przekwitają,
Zdobione kolorami niezbadanych światów;
Nie zrywaj. Rozbudź zmysły gamą barw, zapachów,
A będzie ci dziękować przemęczone ciało.

 

Więc może są jak kwiaty? Powiedz mi, czy one,
Przy dźwiękach nokturnowych, płatki podwinąwszy,
Od razu zasypiają? Widzę ogród śniący,
I skrytą pod warkoczem tajemnicę komet;

 

Znów cisza… W jej bezkresach otulone góry;
Tam echo recytuje swe improwizacje,
A jeśli szybko znikać śród pagórków zacznie,
Niech szczyty jego głosem wybrzmią po raz wtóry.

 

Więc może są jak echo? Znasz je, gdyż wielokroć
Słyszałeś, co przed chwilą mogło przestać istnieć. 
Czy może wciąż wybrzmiewać co nierzeczywiste,
Jeżeli, gdy istniało, piękniej brzmieć nie mogło?

 

Poezje - dziś jesteście echem nad górami,
By jutro pięknym kwiatem stać się pośród liści.
Odkrywam w podprzestrzeni latające wyspy,
Lecz gubię się i ślepnę między kometami.
 

---

 

[staszeko]

Piękne myśli inspirowane pogodą i krajobrazem.

 

Podoba mi się użycie słowa „śród”. Mało kto po nie sięga.

 

Pozdrawiam serdecznie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - po całości na tak - 

                                                  Pozdr.

      

[Marek.zak1]

Fajne te poetyckie poszukiwania, próby odnalezienia może świętego Graala, a może czegoś, co łączy nas ze wszechświatem. No i te piękne wersy mistrzu, tak pięknie skonstruowane, że logika staje się wobec nich niekoniecznie potrzebna:). Pozdrawiam.

[Somalija]

@Wędrowiec.1984 Pozazdrościć takiego postrzegania i talentu lirycznego... Piękny wiersz, pozdrawiam ☺

[Wędrowiec.1984]

@Kapistrat Niewiadomski, @Dag, @Waldemar_Talar_Talar, @Marek.zak1, @TylkoJestemOna, @Somalija Dziękuję!

 

Co do słowa śród to jakoś tak mi się ładnie wpasowuje czasami w treść wiersza. Nic wielkiego. Wulkan liryczny cały czas poszukuje św. Graala. Tak się trochę pozastanawiałem czym jest poezja dla mnie w życiu. :)

Edytowane 5 Października 2022 przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)

[goździk]

@Wędrowiec.1984 Nie wiem, może się mylę, ale mam wrażenie, że czytałam tutaj coś niemal identycznego. Może mój umysł płata mi figle, ale czy przypadkiem nie wstawiałeś wcześniej takiego utworu, a teraz go wrzuciłeś z naniesionymi poprawkami...? :D Przepraszam, nie chcę urazić, bo utwór jest nastrojony na jesień, może stąd to moje pomieszanie. Tak, to te liście szeleszczące. 

 

Utwór śliczny. I to akurat jest niezaprzeczalne. Jest w tym nostalgia, i... Kurde. 

 

Dopiero ponownie wertując wersy, zauważyłam, że to wiersz rymowany... Nie miałam pojęcia, wybrzmiewał mi w myślach, ale te rymy ani trochę nie są nachalne. Tym bardziej podziwiam. 

 

Jest to wiersz taki, jaki chciałabym przeczytać. Pozdrawiam! 

[Wędrowiec.1984]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie, to całkiem nowy utwór z nowymi pomysłami. Pisząc go nie sięgałem do starszych wierszy, choć przyznaję, że czasami lubię to robić. Hmm... o latających wyspach pisałem kiedyś w jednym z sonetów ale to chyba jedyny trop w przeszłość. :)

 

Nie masz za co przepraszać. Zadałaś zwyczajne pytanie. :)

 

Dziękuję, bardzo mi miło. :)

 

Edytowane 5 Października 2022 przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)

[Annaartdark]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

I one niegdyś piękne, bledną z biegiem czasu,tracą swój kształt i blask.

Jednak tak silne zostawiły wspomnienia.

Będą tańczyć jak iskry, ogrzewając duszę  w samotne zimne dni.

Poprostu dla mnie to wspomnienie, czegoś niezwykłego,ulotnego. 

Ach wróciłam do ulubionych utraconych myśli. 

Wiersz jest piękny, nostalgiczny zaraźliwy. Bo odczuć można wręcz namacalnie, tęsknotę która wypełnia Twój utwór.

Piękna zwrotka

 

A ta podbiła moje serce 

Zacząłeś subtelnie, cisza i otulone góry brzmią bardzo kojąco.

I ciekawie wkomponowałeś improwizacje.

Ładne przejście w tej zwrotce. 

Od spokoju do stanowczości.

Moja mała refleksja.

 

Ps. Mam wrażenie że piszesz coraz lepiej.

A nawet nie o to chodzi, trafniej będzie gdy powiem że jest dojrzalej. 

To też nie dokońca to, bo dojrzale było zawsze.

Nie wiem,tak jakby coś się zmieniło u Ciebie.

Pojawia się głębia którą uwielbiam w poezji. 

A może zawsze była w Twojej twórczości tylko teraz tak intensywnie to odkrywam. 

Pozdrawiam ciepło

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 6 Października 2022 przez Annaartdark (wyświetl historię edycji)

[sisy89]

Piękny wiersz, można się zaczytać i zostać między wersami :) 

Pozdrawiam serdecznie. 

[pathe]

@Wędrowiec.1984 Porwały mnie te metafory i te obrazy. Jesiennie, uwielbiam. 

[Krzysztof2022]

@Wędrowiec.1984 winszuję ...pieknie 

Pozdrawiam

[Wędrowiec.1984]

@Annaartdark Dziękuję. Może i dojrzewam w jakiś sposób? Próbuję czegoś nowego, w każdym razie. Eksperymentuję. :-)

@sisy89, @pathe, @Krzysztof2022 Dziękuję. :-)

[GrumpyElf]

@Wędrowiec.1984 Zabrałeś mnie na wspólne poszukiwania, dziękuję. Wizja i ekspresja - brawo :) 

[Leszczym]

@Wędrowiec.1984 Jesteś wysoko!!!

[OloBolo]

i jak tu nie wierzyć w reinkarnację.

Leśmianowskie, piękne strofy jak nic.

[Gość Franek K]

Ciekawe te Twoje poetyckie poszukiwania. 

Komety mogłyby zostać zastąpione wersetami bądź kobietami ;)