Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Podglądać piękne widoki to nie tylko przyjemność, ale wręcz obowiązek. Jeśli człowieka nie cieszą rzeczy proste, to nic mu nie przyniesie radości.

 

Dobrze nastraja taki wiersz, tym bardziej, że należy do rzadkości.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam - miło że tak to widzisz  - dziękuje za to  - 

                                                                                                Pozd.ruśmiechem.

Witam -  dziękuje serdecznie za przeczytanie - 

                                                                                      Pozdr.serdecznie.

Witaj -  prawda w tym komentarzu  - 

                                                                    Pozdr.

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar Waldku pamiętam z młodych lat zbiorową łaźnie gdzie kapała się wiara z zakładów w których pracowali nasi rodzice. W poszczególnych kabinach porobione były dziury w ścianach, gdzie młodzi podglądali kąpiące się panie. Ile było uciechy i opowiadań co też ten czy tamten zobaczył. Znamiona czasu.
 

Pozdrawiam, wiem że nie o takie podglądanie Ci chodziło, ale taka mnie naszła refleksja.

Opublikowano

czy to już było , bo mam przeświadczenie o czytaniu, albo mi się zlewają już tytuły... acha podglądać świat można w jakimś celu bez celu to tylko podziwianie, no nie wiem tylko czy szum można podglądać - chyba tak jakimś sprzętem tzw . biały szum...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam - dziękuje za czytanie i miły komentarz - 

                                                                                     Pozdr.

Witaj -  zgadam się z twoim komentarzem - dziękuje  - 

                                                                                                Pozdr.

Witam - a jednak można tylko delikatnie -  dzięki za czytanie - 

                                                                                                          Pozdr.        

 

Witaj - zgadzam się z twoim komentarzem za który ślę uśmiech - 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam - cieszy mnie owa ładność -  dziękuje - 

                                                                                       Pozdr.

Witam - zgadza się  - dziękuje za czytanie - 

                                                                             Pozdr.

@Śniący - @Fugas - @Rafael Marius -  dziękuje - 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_Suchowicz Stworzyłeś niezwykłą alegorię. Konwencja "teatru w teatrze" - gdzie bramkarz-narrator wprowadza widzów na spektakl o łące. Jakże gorzka obserwacja mechanizmów władzy i społecznej hipokryzji. Koniec z zamykanym na zamek wejściem i pytaniem "czy się śni?" - To ostrzeżenie: oto mechanizm, który się powtarza. No i się powtarza. Świetne!   
    • były żonkile tulipany krokusy kalina bzy konwalie piwonie   dziś pozostały po nich tylko zapachy i żal tamtych dni   dziś tylko chryzantemy astry i samotna ostatnia z róża   w moim ogrodzie zasypia mówiąc do widzenia kończy się mój czas   ale nie martw się  mój miły kalendarz szybko mknie nim się obejrzysz   znowu zakwitną twoje  marzenia w ogrodzie barwnym jak sny  
    • @Florian Konrad Dla mnie jest to wiersz o momencie utraty kontroli nad własnym życiem. Świetnie wykorzystałeś konwencję horroru (nawiązanie do "Autostopowicza") po to, by nagle odwrócić sytuację - to nie intruz jest zagrożeniem, to my odkrywamy, że jesteśmy "na gapę" we własnym życiu. Mocna końcówka - "ciągle jedziemy. trwa czas przeszły". Jak trauma, której nie można zatrzymać ani przepracować.
    • ~~ Prohibicja u celu .. pierwowzór z PRL-u - lecz dziś w innych godzinach. Lobbyści bimbrowników (wobec słabych wyników) - czy w tym leży przyczyna? Producent destylarek (jest tutaj kilka marek) - gotów wyłożyć kasę. Przedstawiciele ludu nie widzą tutaj brudów - takich zaś w Sejmie masę .. Ooo .. ludzka przewrotności - kiedy wreszcie zagości w łbach władczych decydentów; że w owym ich zamiarze ciąg dalszy przykrych zdarzeń - bimbrownie .. miast "wódkowstrętu" ~~
    • @Roma Pewna krzywa była tak krzywa, że mój wczorajszy komentarz zgubiła. A może raczej to była skrzywionej czasoprzestrzeni wina? A poważnie to lubię połączenia matematyki i fizyki z poezją - Tomek jest fizykiem, więc nie muszę Ci tłumaczyć, jakie zrobiłaś na nim wrażenie. Świetnie połączyłaś fizyczny proces z ludzkim doświadczeniem. Proces adiabatyczny δQ=0 - oznacza, że nie ma wymiany ciepła między układem a jego otoczeniem, układ jest doskonale izolowany termicznie od swojego otoczenia. (musiałam to napisać, nie pytaj dlaczego! :)) Wiersz Twój jest tragicznym opisem bytu (lub relacji) tak kruchego, że nie jest w stanie przetrwać kontaktu z innym - "nie do bycia". Podmiot liryczny próbuje zamknąć się w "adiabatycznym" systemie, by uniknąć strat, ale sama ta próba jest "kaleka" (nieszczelna) i skazana na porażkę. Każda próba bliskości ("dotyk") prowadzi do "pogubienia", a pojawienie się konkretnej osoby ("ty") wywołuje ostateczny, nieodwracalny rozpad w chaos. To poetycki obraz kogoś, kto być może pragnie bliskości, ale jego wewnętrzna struktura psychiczna jest tak niestabilna, że kontakt z drugą osobą, zamiast budować, niszczy go doszczętnie. Tak to rozumiem, może błędnie, ale nam się podoba.  Niesamowity wiersz! Pozdrawiam -y! :)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...