Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

 

Nasze życie bywa poezji uwielbieniem,

gdy piękne chwile zachwyt wzbudzają.

W duszy pojawia się wtedy natchnienie

i cenne myśli wprost z nieba spływają.

 

Życie ma też swe mroczne oblicza,

schowajmy teraz różowe okulary.

Nikt nas jeszcze z tego nie rozlicza,

odwracamy wzrok, nieświadomi kary.

 

Życie czasami staje się dramatem,

gdy ojciec córce zadaje cierpienia.

Albo sąsiad pedofil złym dotykiem,

bolesne nam zostawia wspomnienia.

 

Zdarza się z rzadka, że jest koszmarem,

dla tych, co już obronić się nie mogą.

Przecież nie są na ziemi tylko za karę,

niech podążają również dobra drogą.

 

Nie bądźmy też głusi na płacz dzieci,

doświadczających bólu i przemocy.

Czekasz, aż zareaguje ktoś trzeci?

One już potrzebują Twej pomocy!

 

Te różne oblicza życia przerażają,

a tylko kilka z nich wymieniłam.

One tyle cierpienia w sobie mają,

że z tego bólu się przebudziłam!!!

Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar życie nasze ma też niestety smutne oblicza, ale najczęściej wypieramy je ze swojej świadomości i chcielibyśmy widzieć tylko te pozytywne. Lecz jeśli pragniemy coś w tym kierunku zrobić aby życie było szczęśliwsze, to musimy zdjąć różowe okulary. Pozdrawiam Cię serdecznie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN "wiersz-pejzaż duszy" - super. Dobry wiersz.
    • za jeden gest zmętnienie oczu  od razu burzyć ten święty spokój czy wiesz napewno było coś więcej czy chora zazdrość cię niszczy męczy   pozdrawiam  
    • Tyle się wydaje, że się udaje (gruby portfel, portfolio i piękno).   Warszawa – Stegny, 03.08.2025r.  
    • @Bożena De-Tre Oooo, tak. Świat padnie na kolana. Może z wyjątkiem amerykanów bo ci postraszą, że zrzucą mi na łeb jakąś bombę 
    • @Relsom obrazowo o toksycznej relacji, w której osoba narcystyczna -( przez swoje wrodzone deficyty emocjonalne przyrównywana do skapryszonwgo dziecka, które „ sięga” po nowe znajomości jakby wybierało kolejną zabawkę z pudełka ) - idealizuje nową znajomość. Robi tak, ponieważ podświadomie dostrzega własne pokłady wewnętrznej pustki, którą instynktownie próbuje „ zapełnić” cudzymi zasobami energii życiowej, odsysając z drugiego radość, entuzjazm, fascynacje, można to nazwać wampiryzmem emocjonalnym . Brnąc dalej w schemat, po pewnym czasie nudzi się,” pozbywając się „ drugiego człowieka jak wspomniane dziecko - zabawki, może sięgnie po kolejną powtarzając tę strategię w kółko i bez szansy na zaspokojenie, gdyż narcyzm - jako nieuleczalny jest ułomnością osobowości i jego źródła tkwią w dzieciństwie, w zaburzonych relacjach z matką - ( stąd niejednokrotnie traktuję  partnerkę jako obraz matki). W wierszu typ osobowości, która przyciągnęła narcyza, to osoba o małym poczuciu wartości ( vide : piła siebie z jego ust ), tzw. magnes dla toksyków, którzy próbują chwilowo dowartościować własne ego ( doraźną dopaminą )- wzbudzając uznanie. Tekst - kalka dla schematów psychologicznych, pozdrawiam.      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...