Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Mówili: Głową muru nie przebijesz!
A ON słowem od Najwyższego pochdzącym
skruszył beton


Mówili: Kto pierwszy, ten lepszy...
A ON pierwszy ojcem Kościoła wybrany będąc,
stanął do posługi maluczkim


Mówili: Macie swojego papieża...
A ON katolik zasiadał przy jednym stole
z muzułmanami, żydami, innowiercami


Pytali: Za co go tak szanujecie?
Odpowiedzieliśmy: Za Jego odnajdywanie Boga
w praktykach religijnych innych wyznań


Pytali: Czy nie czas odejść?
A ON wciąż nas zaskakuje!


Pytają: Jak długo jeszcze?
Odpowiadamy: Dopóki słowa zamienią się
w czyny!


wiersz powstał w 2003 roku

Opublikowano

nie podoba mi się.
1. ten wiersz trzeba jeszcze podszlifować
2. jest trochę przegadany
3. Zanudza ciągłym mówili, pytali.........
4. Jesli piszesz na taki temat, religijny, pisz to w prawidłowy sposób, posługując się zamiast słownika, Biblią

Będę czekał na inne wiersze, zobaczymy co dalej.
Nie martw się mną, ja jestem wybredny :P

PS: Ew. Mat. 23:9
Efez. 5: 23

Pozdrawiam :)

ŁS

Opublikowano

Teraz jest dobry czas, aby pisać wiersze, chociaż jeszcze trochę za wcześnie.

A ON pierwszy ojcem Kościoła wybrany będąc,
stanął do posługi maluczkim

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Ciche groby – zapomniane. I na krzyżu przysiadł ptak kraczący. Wspomnienie o zmarłych. Ta jedna bezinteresowna , czysta myśl. Zatrzymaj się człowiecze. Zdejmij czapkę , módl się i o końcu swoim pomyśl. Pomyśl o tym , który czuwa. I patrzy na wskaźnik Twoich dni. Ostatki liczący.   Już czas. Jesteś w kolejce. Masz numer. Chwytaj dzień bo przyjemność to Twój jedyny poplecznik. Lub umieraj ze strachu. On zwinie Twą duszę i żywot w rulonik. A na duszy pojawi się ostatniego rozgrzeszenia grawer.   Pani odziana w szatę nocy piekielnej nie zostanie na herbatę. Nie zostawi czasu do namysłu Nie pomoże wstawiennictwo Boga , papieża czy biskupa. Poczeka aż odejdziesz. I weźmie w swe zimne objęcia trupa. Zabierze do podziemi, gdzie z innymi przeklętymi siędziesz do stołu.   Nie widzisz swego końca. Tego wybranego już modelu. Po życiu jest śmierć. To jest kolej i ład. Omeny śmierci, spadają na ziemię jak grad. Niech Cię rozszarpią ognistymi zębami. Wyjedzą ciepłe wnętrzności. Człowiecze mój - nieprzyjacielu.  
    • @Marek.zak1 Bo w nich pisze się głównie o czynach, taka reminiscencja romantycznocentryzmu w opisywaniu historii, połączenia moralnego i pedagogicznego w ich przesłania, a nie o procesach, „technologii codzienności” - tak to był to ujął.
    • Czy pisać wiersze? Na łąkę wszechświata wybiegać? Zrywać śpiące gruszki i wiśnie? Wierzchem chmur jechać jak na wschodzącym słońcu? Duszę rozświetlać nadzieją?   Czy pisać? Na tęczy zawisnąć znienacka? Uszczypnąć los w nos? Potargać szczęście za włosy?   Czy wbiec schodami do nieba skacząc z mostu tonącego w kwiatach?  
    • @wierszyki Fakt , myślę ,że do Pani  Pawlikowskiej -Jasnorzewskiej mi daleko

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , ale dziękuje i wzajemnie wesołych świąt <:
    • @andrew

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...