Codziennik

[Lidia Maria Concertina]

Między ziemią a niebem - targi hałasu i zgiełku i mętna szarpanina - o nic.

 

Tymczasem mi po nocach - śnią się już tylko wiersze: koronki i nenufary i trąby zniszczenia, złowieszcze

 

Nie mam natchnienia na życie, potrzebny pokarm i napój
Nic jednak nie przekonuje, by skoczyć z pustelni pułapu

Ludzie mi obojętni - każdego gryzie to samo: czy kredyt się spłaci niebawem, czy dziecko wypowie "mamo," czy jutro będzie pogoda czy nawet - żal za grzechy ...

 

"Ech, umierajcie dalej!" Bóg się serdecznie uśmiecha  .... 
 

[tetu]

Całkiem fajne są te delikatne rymy w utworze. Nie dręczą, nie są nachalne. Z 1 wersu wyrzuciłabym hałas, wystarczy zgiełk, przecież to to samo, nie widzę potrzeby powtórzenia. 

 

Między ziemią a niebem - targi zgiełku i mętna szarpanina - o nic.

 

Drugi wers zaczynasz nieskładnie. Ładniej by było:

 

Tymczasem po nocach - śnią się tylko wiersze: koronki, nenufary i trąby złowieszcze.

 

Nie gniewaj się, ale tak to widzę. Jeśli chodzi o całość jest nastrój, klimat, także wszystko w porządku. Pozdrawiam Lidio. 

 

 

 

[Krzysic4 czarno bialym]

Lubię to twoje pisanie  :) 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - podoba mi się ten brak natchnienia - 

                                                                                  Pozdr.