Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Dragaz

 

Był na tym portalu kiedyś taki konkurs (jeśli dobrze pamiętam) "Wiersze o Mi'ości".

 

Chodziło m.in. chyba o napisanie tekstu, który będzie zabawny, ale wykaże też

 

najczęściej używane grzeszki Autorów, czyli poza "me, twe" inne śmiesznostki,

 

a więc jakieś typowe szkolne błędy lub nadzwyczaj dokładne rymy.

 

Nie obraź się, ale wydawało mi się, że właśnie to co napisałeś - dość infantylna treść,

 

rymy typu boku/kroku, wydaje/staje (?) mają spotęgować to wrażenie, więc dlatego uznałem,

 

że to podobna forma żartu.

 

Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ale historię wyciągnąłeś...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Prawie już o tym zapomniałem. Pamiętam, że nie dałem się wtedy wciągnąć do zabawy, ale podobnych wierszyków rzeczywiście był spory wysyp

 

A w powyższym tekście, poza słabymi rymami szwankuje zwykła logika. Np. w tym fragmencie cytowanym przez @Wędrowiec.1984, moim zdaniem.

Wszystko razem wzięte, sprawia, że nie dziwię się, że mogłeś uznać ten tekst za żart.

Opublikowano

@Sylwester_Lasota  wydany był też tomik tych wierszy pod nazwą "Zoned" i podtytułem, chyba

 

- "wiersze gorsze niż najgorże". Gdzieś chyba to mam, ale zakopane pewnie między książkami

 

na półkach. :)

Oczywiście te najgorże wygrywały z bardziej ambitnymi. Ale napisanie czegoś takiego,
to wcale nie jest łatwa sztuka. Bo to tak, jak z fałszowaniem. Komuś, kto ukończył np.
szkołę muzyczną niełatwo to przychodzi.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1 Marku będę zaszczycony proszę oprócz tomiku wierszy prześlij mi swój wybrany przez siebie wiersz napisany Twoją ręką na kartce z podpisem jest to o tyle ważne dla mnie że wszystko mam w albumach i całej książki nie włożę. Kiedyś jak jeszcze korespondencja odbywała się drogą pocztową z przyjemnością gromadziłem listy od kolegów w albumach dzisiaj niestety nowoczesność bardzo zubaża moje zbiory. Adres do mnie jest prosty Tarnawa Robert Gorzkowski i z kontaktów można go wynotować.
    • W wieczornej ciszy i porannym śpiewie, świat się zmienia, tylko ja niezmiennie, kocham ciebie tęsknego serca tchnieniem.   Ta cząstka, bije jak szalona gdy cię widzi między czuwaniem a snem. w innych ramionach.   Na pewno to wiem jak i to, że kolejna noc, jak i ten poranek zginie w niespełnienia chłodnej godzinie.
    • Ja Robercie czytam z zainteresowaniem, a że część mojej rodziny jest ze wschodu, tym większym. Pozdrawiam P.S. z przyjemnością wyśle Ci mój tomik z dedykacją, albo, jak masz mało miejsca na półkach,  jeden z moich wierszy, także ci dedykowany.   
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - miło że dobre - dzięki -                                                               Pzdr.serdecznie. Witam - dziękuje za fajny wierszyk -                                                                         Pzdr.usmiechem.
    • Kiedyś położysz się do łóżka,  Gdy dzień już zmyje z twarzy znaki,  A czas – jak złodziej – w mroku słówka  Szepnie: „To już, przetasuj karty”.   Nie lęk przed jutrem Cię ogarnie,  Lecz to, co było – zapomniane,  Zrozumiesz nagle, w ciszy żarnej,  Że życie – tylko ślad na ścianie.   Myślałaś dotąd, że masz czas,  Że wszystko wróci, jak po burzy.  Lecz przyjdzie dzień, gdy w lustrze – twarz,  Która cię z głębi siebie zburzy.     Zobaczysz dziecko w sobie – lęk,  Zbyt kruche słowo, śmiech zbyt krótki.  A świat – jak liść – uniesie pręd,  Zanim odczujesz ciężar skutków.    Bo wszyscy myślą, że są trwalsi  Niż cień, niż proch, niż czas co pęka,  A przecież w głowie tej dorosłej  Wciąż dziecko przed snem bajki czeka.    Zrozumiesz wtedy – w ciszy nocy –  Że każda miłość też przemija,  I nie ma raju w ludzkiej mocy,  Choć serce wciąż go sobie wmawia.   A jednak warto – mimo strat –  Zachować ciepło w pustej dłoni,  Bo każda miłość zostawia ślad,  Choć nie powtarza się – w nikłej toni.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...