Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Witam poświątecznie! Dziękuję za wcześniejsze komentarze i przepraszam, że nie odpisałam ale tak to bywa jak się nie ma stałego dostępu do netu... czekam znów na Wasze słowa, cenię je wielce :-) Cieszę sie, że mogę znów do Was zajrzeć, tęskno mi już było ...

Opublikowano

Witaj Joasiu, przyznam że tytuł mnie szybko zaprosił,dałam się skusić i dobrze:) trochę mi się ten pakt z diabłem pożądania nie podoba,za to od "z trudem.." po prostu genialnie moim skromnym.Zabieram do ulubionych,pozdrawiam ucieszona powrotem:)/martyna

Opublikowano

Dzięki Martyno! Miło mi, że zabierasz ja już Twoje też mam schowane. A ten diabeł tak tam wlazł i tyle.
Anno -dziwne by było, gdyby wszystkim się podobało, jednych gryzie, innych szczypie a dla jeszcze innych może być :-)
Always born - a to już od Ciebie drogi czytelniku zależy co tam wyczytasz, czy tylko fizyczność, czy coś głębiej. Sama fizyczność uboga przecie jest, więcej trzeba ...
Pozdrawiam serdecznie!;-)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



łysy gdzie tu fizyczność... jeżeli tylko pożądanie, pospszątanie, popszontanko malutkie poświateczne czy cos ku temu... pozostawq bo to ładne... jak \ci nie pasi spadaj do wierszy grafomańskich... a są tu takie... tam sobie komentuj... za Ciebie plus gwiadka więcej... i naucz sie czuc skoro nie potrafisz czuć...
pa
Opublikowano

Dzięki za komentarze, jestem mile zaskoczona Waszą przychylnością ale zdrowa na umyśle nie wpadam w samozachwyt, tylko powoli zacznę wyciągać te mniej udane wierszydełka a wtedy mi się już porządnie po głowie dostanie :-)
Dzięki Izo, Arkadiuszu uśmiechy wiosenne ślę!
Zbychu -rycerzu dzieki za obronę, to miłe ale nie zasłaniaj mnie tak tą tarczą bo chcę wiedzieć co myślą czytelnicy a nie tylko słuchać pochwał niekoniecznie zasłużonych zresztą...
Pozdrawiam ciepło! :-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 tak pięknie zawsze piszesz o moich wierszach  Jestem Ci bardzo wdzięczna  Bardzo dziękuję  Niezmiernie mnie to wzrusza  Uściski

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @MIROSŁAW C. Najciekawsze jest tu to, jak wielka historia staje się lokalną anegdotą i jak patos polityki zamienia się w wino zakopane w ruinie kościoła. Przestrzeń historii przekształca się w mit historii stygmatyzowany drobiazgami i kadrami pamięci. Ten wiersz nie opowiada o zwycięstwie ani porażce wielkich procesów historii, tylko o przeróbce pamięci w codzienność.
    • @m1234  Połączenie fizyki z poezją w tym wierszu jest fenomenalne. Pozdrawiam,
    • @Amber Wielu rzeczy nie wiem, ale wiem że pisarz Stefan Zweig, austryjak, był swego czasu bardzo popularnym i poczytnym pisarzem. I wiem też, choć mega dużo nie wiem, że on akurat napisał autobiografię, po której nie miał siły się wręcz podnieść. I wiem też, bo przeczytałem tę jego autobiografię, że o tyle tego nie rozumiałem, że tam nie aż tyle nazwijmy to złych rzeczy było napisane. Jakoś może zbyt pobieżnie, jako przeciętny bardzo czytelnik, nie umiałem wczytać się w ten bagaż emocji. Książkę jak przeczytam mogę nawet podesłać. 
    • każdy ciepły powiew otula tęsknotą za latem wszystkie nasze rozmowy gasną w poszumie słuchawki tak chciałabym zatrzymać przez chwilę myśli nieskończoność u ciebie świat bieli się jasnością słońca po mojej stronie kratery księżyców górują ponad horyzontem tylko gdzieniegdzie zagubione jaskółki pikują w dół na urwanie głowy kiedy się spotkamy pokażę ci miękkie od światła korony drzew i błękit tęczówek w których toniesz ilekroć opadasz zmęczony spróbuj mnie oswoić nim końcem palców dotknę skroni od dawna już kształty moich lęków nie przybierają postaci stałej roją się one w zagłówkach łóżka i tam dogorywają stłumione  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...