Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

Błagał będziesz o wiosnę zawsze spolegliwie,

bo zima obrzydliwa, zniechęca do siebie.

Przybędzie lada chwila z zielenią na przedzie,
więc biegnij "dalej- dalej--"* z samotnym Norwidem.

Kiedy już słońce wzejdzie i rozchyli uda,

zoczysz piegi uśpione na perkatym nosie.
"Za wolność dasz co łaska"** - czytać jestem godzien,
w "Zemście" ponadczasowej, Fredro ziomków ruga.
 

Złotym blaskiem zapłonie i zrzędzi dopóki...
... dopóty urokliwie w jesieni znów będzie.

Jak każdy w owym czasie, Mickiewicz jest więźniem,

oto: "plwają na siebie i żrą jeden drugich"***.

Chociaż zima trwa jeszcze, absurdów bez liku,
humor trochę spróchniały - słowa nie powiedział.
Czy "Nieboska - komedia" - Krasińskiego brewiarz?

"Poezjo bądź(...) przeklęta"****, krzycz Hrabio Henryku!

 

Rok się dopełni marcem - pory w całość splata
i zacznie literacką wędrówkę po niebie.
"Kordianie" - gdzie ty jesteś - Słowacki... czy nie wie?

"Jam jest posąg człowieka, na posągu świata"*****!

 

 

*  - Fragment "Bema pamięci żałobny rapsod" - C.K.Norwid

** -       "         "Zemsty" - A.Fredry - Papkin.

*** -     "         Epilogu "Pana Tadeusza" - A.Mickiewicz.
**** -   "         "Nieboskiej Komedii" - Z.Krasińskiego - Hrabia Henryk.
***** - "         "Kordiana" - J.Słowacki - Monolog Kordiana.

 

"Niechaj Moskal w las idzie pytać się dębiny,

kto jej dał patent rosnąć nad wszystkie krzewiny" - A.Mickiewicz - "Pan Tadeusz".

Opublikowano

@Leszczym No wreszcie trafiłeś w sedno, często pomagamy /chwała im za to/ ale z kieszeni wystaje własny portfel. Ile stracę... niewiele, ale jestem na pierwszych stronach gazet - altruizm czy egoizm, jakże to wszystko bliskie. Może to moja naiwność, bo nie mam tyle co oni, ale mam kartkę wyborcza w ręku i mogę chociaż tyle tak kształtować świat. Wiem co powiesz... naiwny, przecież świat zbudowany jest na fałszerstwie. Tak ale przynajmniej mój wiersz jest prawdziwy... bądźmy romantykami.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Naram-sin Po namyśle stwierdzam, iż możesz mieć rację, że Peelka jest lekceważona, gaslightowana,  uważana za niedojrzałą i w złym znaczeniu traktowana jak dziecko, a opisana relacja jest toksyczna.  Jednakże - wg mnie - te wersy:

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      mogą zarówno świadczyć o dystansie do samej siebie i przełamywaniu tabu w bezpiecznej atmosferze, jak i być zgryźliwą autoironią wskazującą na to, że w tym związku dzieje się źle. Obie ścieżki interpretacji są wg mnie równorzędne,  ale może jeszcze Laura się na ten temat wypowie :)   Deo
    • @Alicja_Wysocka Dla Peelki to utrzymanie kontaktu to i tak poświęcenie.  Trochę zmieniłam, poprzednia wersja zdawała mi się zbyt uboga w emocje,  ale jeśli Ci nie przypadnie - nie pogniewam się :)   Serdeczne dzięki za wizytę :)   Deo
    • W powietrzu lekko zawieszony, Skupiony nad swym każdym ruchem, W niepewny obraz zapatrzony, Ostrożnie idziesz w dal bez celu, Ostrożnie swym tanecznym krokiem. - L.A. Moczulski   I chyba skupiłbym się na tym ciągłym poszukiwaniu celu, stąd niszczenie i tworzenie od nowa. A tak w ogóle, to ciężko być poetą. Wierszokletą chyba też.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Pogubiłem się. Jakiej delikatnej materii nie cierpi szczęście? Krzyku/rozgłosów? Nie powiedziałbym, że są uosobieniem delikatności. Zresztą dlaczego coś delikatnego miałoby wzbudzać niechęć? A może czegoś nie kumam?
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      jak wtedy, gdy?   To neologizm?     Ta cząstka mogłaby posłużyć za książkowy przykład, jak zarżnąć wiersz. Po nostalgicznym, łagodnym początku jest ona niczym kopnięcie czytelnika w.... powiedzmy, w kostkę. Dołączyłaś do tekstu instrukcję obsługi dla odbiorcy, jak ma odczytać ten wiersz i co ma czuć, myśleć po jego lekturze. "Pozostał w sercu ślad", bardziej banalnie się nie dało. Dobrze jest, dopóki opisujesz obrazy, wczuwasz się w ich klimat. I na tym chyba należałoby poprzestać.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...