Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Iść do przodu nie dokuczać myślą

Waldemar_Talar_Talar
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

czy warto zerkać w tył bać się

tego co było czy może lepiej

iść do przodu nie dokuczać

swym myślom

 

czy warto jest przegrywać 

z minionym kłaniać się mu 

mimo tego że było trudne

patrzyło nie tam gdzie my

 

czy warto bać się cieni

przecież w nich nie ma 

nic są tylko byłe chwile 

które śmieją się

 

czy warto być człowiekiem

skoro na końcu i tak ktoś

lub coś zamknie nam

ostatnie drzwi

 

czy warto tak rozmyślać

przecież  świat  i  tak

zrobi tak jak będzie

chciał czyli nic

 

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
6
Czarek Płatak

Czarek Płatak

Opublikowano
Opublikowano

To pytania, z którymi większość z nas się boryka - czy jest jakikolwiek sens działań jeśli nie zostanie z nas nic poza popiołem? Jeśli jest coś po drugiej stronie jest sens, jeśli nie to nasze życie jawi się dosyć absurdalnie. 

Jedno co warto na pewno to pamiętać o przeszłości, ale patrzeć w dziś i jutro. 

Pozdrawiam 

Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam - dzięki za czytanie - 

                                                      Pozdr.słonecznie.

                                                     

Witaj - miło że czytasz za co dziękuje serdecznie - 

                                                                                          Pozdr.

Witam - tak wkradł się mały błąd - za czytanie ślę uśmiech - 

                                                                                   Pozdr.zadowoleniem.

Witam -  dzięki za ową lekturę - 

                                                             Pozdr.serdecznie.

@Dared -  dziękuje  - 

                                                       

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • wierszyki
      Ręce

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Kiedy miałam kilka lat, ogłoszono stan wojenny. Wysłuchaliśmy komunikatu przez radio, które zwykle było puszczane nad ranem. Choć jeszcze było ciemno, mogliśmy wykorzystać nagle dany nam czas na koziołki i inne radosne wygłupy. Cieszyłam się, że zostanę w domu, ale nagłą sielankę przerwała mama, wyjaśniając, że to znaczy, iż mogą nadjechać czołgi. Odtąd, od tego dnia i tej godziny, czołgi mogły wynurzyć się w każdej chwili, zwłaszcza że nie tak daleko od nas znajdowała się jednostka wojskowa. Mijaliśmy się czasem z nimi w drodze do lasu, gdy wyjeżdżały na poligony, zza mijanych murów, wracając z zakupów. W święta odwiedzaliśmy je, nieruchome, ustawione jeden obok drugiego, niosąc w sercach kolorowe chryzantemy. Tym razem tylko opuściły swoje pudełka i jak nakręcane zabawki wyjechały w strajkujących, przeciw bliżej nieznanemu wrogowi, który czai się tuż, tuż.    Gdy zniknęła koleżanka z klasy, uciekała przed czołgami. To właśnie one z bliżej niezrozumiałych mi powodów nakazały opuścić dom małej dziewczynce o dwóch warkoczykach zawiązanych na kokardki, zupełnie takiej samej jak ja. Dopiero co bawiłyśmy się u mnie w domu i na umówiony sygnał udawałyśmy przerażenie, zaglądając przez przedpokój w puste oczodoły straszliwej maski Króla Olch. Eksponat już rangi historycznej, zaprojektowany przez pana Zitzmana. Skądinąd ręce, które ją wykonały, były przedłużeniem nierealności wszelkich alternatywnych zakończeń, jakie niesie z sobą teatr. Na domiar złego, zamieszkałam przy drodze oznaczonej w planach jako droga ewakuacyjna dla czołgów. Przeciw możliwemu niebezpieczeństwu posadzono szpaler drzew. Okna wybudowano wyłącznie w ścianach sąsiednich od tych, których usytuowanie mogłoby zdradzić, iż ktoś chciałby usłyszeć lub potajemnie zobaczyć wyjeżdżający na misję czołg.   Schowaliśmy się tam, drzewa wybujały do góry, szansa na niezauważenie nas, wysoce wzrosła. Życie jednego człowieka, cóż znaczy w żarcie historii.      
    • Sylwester_Lasota
      Nic nas nie łączy

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      Zapachniało Asnykiem... Kiedyś mi się zdarzyło takie nawiązanie do jego wiersza "Między nami nic nie było": A tu mam jeszcze "wersję dla leniwych" :)   A Twój wiers bardzo ładny. Trochę w nim Asnyka, ale bardzo dużo Violi :)   Pozdrawiam serdecznie.
    • beta_b
      Przepowiednie

      Przez beta_b · Opublikowano

      @Berenika97 przepiękny. Rozbiłaś bank ostatnich czytań. bb
    • beta_b
      Lepiejki

      Przez beta_b · Opublikowano

      @lena2_ fajne te lepiejki :) I treść, i forma skrojone na miarę.  Przeczytałam z przyjemnością. Bb
    • Somalija
      ***

      Przez Somalija · Opublikowano

      @Arsis

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Bardzo możliwe Włodzimierzu, ponieważ każda kobieta to zagadka...

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...