Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Gość Franek K

Rekomendowane odpowiedzi

Gość Franek K

Świat runął

                   ze stropu na głowę

                   murując mą przestrzeń

Zastygło

                   w bezdusznym bezruchu

                   nerwowe powietrze

Czas zamarł

                     czekając na wyrok

                     jak kat w gotowości

Los skrada

                   się po mnie by zabić

                   nadzieję w ciemności

 

lub

 

Świat runął ze stropu na głowę

Świat runął murując mą przestrzeń

 

Zastygło w bezdusznym bezruchu

Zastygło nerwowe powietrze

 

Czas zamarł czekając na wyrok

Czas zamarł  jak kat w gotowości

 

Los skrada się po mnie by zabić

Los skrada  nadzieję w ciemności

 

 

 

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość Franek K

@dot.

 

Dobrze odczytałaś treść Doroto. Chodziło mi o opisanie zawału, czyli tąpnięcia w kopalni i zakleszczeniu w pułapce skalnej. Wszystko to pod wpływem ostatnich wydarzeń w kopalni Bielszowice. Mój kolega był kiedyś przysypany i czekał na ratunek bez możliwości poruszenia się przez cholernie długie sześć godzin. Na szczęście się doczekał.

 

Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Mam nadzieję, że u Ciebie wszystko w porządku... Wiersz jest... przytłaczający.

Po przeczytaniu tytułu, a jeszcze przed zapoznaniem się z treścią, pomyślałem od razu o zawale w kopalni, ale otworzyłem ostatecznie wiersz z myślą, że jednak będzie traktował o zawale serca, a tu...

W każdym razie jestem pod wrażeniem.

Wszystkiego dobrego.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość Franek K

@Marek.zak1

 

Chodziło mi Marku o zawał w kopalni. Tekst można czytać na dwa sposoby: albo z anaforą z lewej strony do każdego wersu pod nią, albo "normalnie", choć wtedy jest mniej płynny, aczkolwiek spójny.

 

Dzięki i pozdrawiam.

@dot.

 

To zwracam honor. Pewnie @OloBolo z branży medycznej i wie co pisze.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Franek K gorol... :(  ale literatura, znajomi rodzina, ciekawa gwara (dużo niemieckiego)

 

scena przed rybnym sklepem w Hamburgu, dwóch Ślązaków goda: Ale bych sie tego heringa zjod, ale ni wim jak sie po nimiecku nazywo :)

 

 

Edytowane przez Antoine W
dopisek (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość Franek K

@Antoine W

 

No a hering lubi pływać, to i halba by się przidała.

@Pi_

 

Rozmyślałem o tym przy pisaniu i zdecydowałem się jednak na mą. Nie wykluczam jednak ewentualnej zmiany, choć "mi" moim zdaniem brzmi dużo niepoważniej. Dzięki za wskazówki.

 

Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @andreas Nie odczuwam tego jako problemu. Raczej jest to kwestia warta zbadania. Tak jak na przykład przestrzeganie praw nie jest problemem a raczej wyzwaniem.
    • @aff Wiesz, nie wiem czy wiesz, ale figurant ma konotację również kryminalną. W prawie karnym nazywają tak tych co się kręcą wokół przestępstw, ale ich nie robią. Wiem, bo w takim miejscu robiłem dość długo i czasem uważali mnie za figuranta. A jak już zdaje się naprawdę im udowodniłem, że byłem co najwyżej figurantem to mnie zdaje się zwolnili. Nie przepraszam chcieli chyba - o ile to jest prawda a tu schizo więc 100 prawdy trudno się doszukać - chcieli żebym poszedł  z donosem na Policję. I zdaje się jakbym poszedł to bym poszedł z donosem tylko na siebie. No różne takie podpisy, psy tropiące, miły policjant etc. A potem się jeszcze chyba okazało, choć pewności nie mam, że im wyszła chyba klapa, bo jakoś nie słyszałem żeby kogoś kogo znałem bardziej drapnęli. No ale też nie wypytywałem, bo straciłem kontakt. No a potem pobujałem się tu i tam, żona mnie spłaciła, i zająłem się pisarstwem na dobre. No ale wiesz strach jest taki, i to ich chyba, że zawsze coś mogę opisać. A mogę. Choć już pozapominałem całe mnóstwo i nie chcę sobie przypominać. Ale wiesz czasem takie pytanie człowieka złapie kto tu jest zdrowy, a kto chory tak naprawdę? Kto powinien brać leki, a kto wcale nie? Z kim na oddział, a kogo lubić po prostu, bo wporzo... Ech, życie boli, nic nie boli tak jak życie...
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Zrobiłem taką auto-esencję wedle mojej subiekcji. Faktycznie oba utwory mają dużo wspólnego. Dziękuję za górne nawiązanie, pozdrawiam!
    • @Wewnętrzny Odgłos   A proszę bardzo, moja religia ma blisko 6000 lat i jest starsza od sekt monoteistycznych - judaizmu, chrześcijaństwa i islamu, także: od buddyzmu, podstawowa różnica pomiędzy religią politeistyczną i monoteistyczną jest taka, słowiański poganizm jest złączony z trybem sześciu pór roku i jest mocno związany z realizmem, stąd: Perun - Piorun, Światowid - Światło, Jaga - czarodziejka itp. itd. Oczywiście, my, Słowianie, wierzymy w byt nadprzyrodzony, stąd: spalanie ciała po śmierci danego członka - prochy oddajemy Świętej Matce Natury - Ziemi, natomiast: dusza odchodzi w zaświaty....   Przechodniu   Nie mówmy już o żadnej tam Sparcie, zmęczeni synowie Ateny    odmówili bezsensownej walki, rozmawiają zrezygnowani o zielonej trawie,   niedługo spadnie zabrudzony śnieg, puste ramiona lasu drżą - Strzybóg    ostrzega: najpierw - wolno i potem szybko jak najszybciej,   widzisz już tylko same puste bezdroża, posłuchaj mnie - jam jest Świętowit...   Autor: Magdalena      Łukasz Jasiński 
    • @FaLcorN pod aksamitnym cieniem nocy jest taka samotność co nie boli jest taki świat co nie zna niewoli  jest też taki deszcz co nie moczy pod aksamitnym cieniem nocy   jest taka samotność na dnie duszy co daje wytchnienie i co wzruszy przywraca skrzydła mym marzeniom i nadzieje lata jesienią   jest taki deszcz co na serca pada gdy za progiem smutek się podkrada a za oknem noc ze spokojem tuli do snu miasto zmęczone   jest taki świat gdzieś za słów granicą gdzie miłość chodzi każdą ulicą gdy chwili wytchnienia potrzeba on szybko w muzykę się zmienia    spotkajmy się więc na mlecznej drodze puśćmy czasem marzeń naszych wodze i całujmy do ust niemocy pod aksamitnym cieniem nocy
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...