Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zakochany Mikołaj

Gość Franek K

Przez Gość Franek K
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano

Zakochał się raz Mikołaj Święty

W pannie przecudnej, co z dużym wdziękiem 

Choinkę w kącie stroiła pięknie,

Kiedy roznosił w grudniu prezenty.

 

Tak się zadurzył był w owej damie, 

Że nie pytając, czy jest zajęta,

Padł na kolana. - Czy wyjdziesz za mnie?

Gdyż ślub z nią chciał wziąć jeszcze w te święta.

 

- Dobrze kochany, lecz mam warunek,

Nie chcę być Świętą Mikołajową.

Takie nazwisko mi nie pasuje,

Chcę się nazywać bardziej światowo.

 

On, nie bez żalu, lecz na to przystał,

Gdyż był po uszy w niej zakochany.

Ślub wzięli, tworząc związek udany:

Święty Mikołaj i Merry Christmas.  

Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano

@Marek.zak1

 

Takie to czasy. Zostanę na razie przy formie Merry. Dzięki i pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano

@Antoine W

 

Ty to masz łeb. Napiszę w takim razie drugą wersję, taką dla dorosłych

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.

 

Dzięki i pozdrawiam  

Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano

@valeria

 

To się cieszę. 

Dzięki i pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@dot.

 

Może tak być. 

Zmykam na razie, bom bez prądu od kilku godzin

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kamil Olszówka
      Szacunek do Żołnierzy Wyklętych...

      Przez Kamil Olszówka · Opublikowano

      Szacunek do Żołnierzy Wyklętych... W sercu każdego Polaka się tli, Choć świat ułudą nowoczesności zaślepiony, Zdaje się na złamanie karku pędzić…   Gdy zbrodniczego komunizmu macki, Naszą ukochaną Ojczyznę oplotły, Oni niewzruszenie na posterunku trwali, Zawsze ideałom swym wierni…   Zimna rękojeść pistoletu, Ostatni kęs chleba podniesiony do ust, Przemoczony jesiennym deszczem mundur, W partyzanckiej ziemiance dotkliwy chłód,   Były często ich codziennością, Na którą niejedną księżycową nocą, W cichych pacierzach skarżyli się aniołom, Zwycięstwa nad komunizmem ufnie upraszając…   Lecz w tych strasznych czasach okrutnych, Najbliżsi których musieli pozostawić, Przenigdy o nich nie zapomnieli, W sercach ich na zawsze pozostali,   Przez matki i żony wyszeptywane modlitwy, W półmroku wielowiekowych kościołów gotyckich, Mroźnymi nocami synów ich strzegły, Przed strasznymi sowieckimi represjami…   Gdy mrok ziemię otulił, Roniąc ukradkiem żołnierskie łzy, Najbliższej przyszłości niepewni, Wyszeptywali gwiazdom swe myśli,                 Jedni marzyli o ucieczce na zachód, W demokratycznym kraju bezpiecznym życiu, Z dala od sowieckich mordów, rabunków, Zarobionym w pocie czoła własnym groszu,   Inni za krzywdy najbliższym zadane, Poprzysiągłszy komunistom krwawą zemstę, Znosząc przeciwności losu wszelakie, W uporze swym trwali niewzruszenie…   Zarówno na jednych i drugich, W komunistycznym Raju na Ziemi, Czekał szereg okrutnych represji, Z ciężkim swym losem musieli się pogodzić,   Często podstępne aresztowanie, Ponure ubeckie katownie, Sfingowane procesy sądowe, Dla wielu były śmierci wyrokiem…   Lecz przenigdy się nie poddali, Strzegąc tej małej cząstki wolności, Jaką był leśny obóz partyzancki, W nieprzystępnych kniejach i borach ukryty…   Gdy z wolna zarysowywał się świt, Wyruszali na kolejne zasadzki, Nękali przejeżdżające sowieckie kolumny, Toczyli z sowietami zażarte bitwy,   Z zdobycznych rkm-ów serie, Dziesiątkowały sowieckie patrole, Odłamkowych granatów eksplozje, W rozległych polach niosły się echem,   Przed sowieckimi szykanami Odważnie polskiej ludności bronili, Wymierzali kolaborantom kary chłosty, Pojmanych zakładników z rąk sowietów odbijali.   Płonęły Urzędy Bezpieczeństwa, Gdy pod osłoną nocy w świetle księżyca, Zajmowali niepostrzeżenie otulone mrokiem miasta, Zabarykadowanym ubekom nie dając szans,   Często z ubeckich katowni, Wydobywali wycieńczonych swych braci, Bez zawahania oddając strzał celny, Na okrutnych oprawcach wykonywali wyroki…   Wielu z nich zapłaciło najwyższą cenę, Mężnie ginąc w nierównej walce, W obronie Ojczyzny poświęcili swe życie, Od Miłosiernego Boga otrzymując zapłatę...   Dziś tak wielu z nich, Miejsc pochówku nawet nie znamy, Zalany wapnem dół głęboki Po wielu z nich zatarł ślad wszelki…   Lecz na zawsze w naszej pamięci, Pozostaną niezłomni Żołnierze Wyklęci, Pamięć o nich niewzruszenie się tli, W duszy każdego szczerego patrioty...   - Wiersz opublikowany 1 marca w Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych.
    • Wiesław J.K.
      tęczowy pejzaż życia

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @piąteprzezdziesiąte, @Rafael Marius i @Łukasz Jasiński dziękuję!
    • Wiesław J.K.
      stokroć

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @Roma Pozdrawiam także i czekam na kolejne wiersze.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Roma
      bywialnia

      Przez Roma · Opublikowano

      @Wiesław J.K. to napawa optymizmem, dziękuję;)
    • Domysły Monika
      Ogłoszenie

      Przez Domysły Monika · Opublikowano

      @Dominika Moon bez Pani da radę?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...