Welon rosyjskiej wojny

[Dawid Rzeszutek]

Welon rosyjskiej wojny

 

 

Juz burta cała żołnierzami ubrana 

Jak roje eskadry kwiatów i pieści 

Eskadra z kosmosu pieść wybrana

Niezniszczalnego smoka ma kości 

 

Rosjo co polem pisarzy i muzyków 

Oblana mądrością Europy i wschodu

Nie robisz nigdy przed wojną unikow

Aż do zwycięskiego wojska pochodu

 

Lecz czy świat zrozumie atomu bum

Pocięte ordery i pieczęci wieczności

Pijac apokaliptyczny lekarski tu rum

Szukając boskiej tutaj znamienitości 

 

Jak zasnac w echu wybuchów bomb

Gdy ulicami partyzanci unikiem idą 

Gdy ciała wnoszą do mroku katakumb

Gdzie pogrzeb chrzczą zimna wodą

 

Czy jeszcze Rosjo będzie normalnie 

Czy uznają twa twarz i wielkość wieku

Czy przejść przez grzech niekaralnie

Nie obejdzie się bez odrobienia czeku

 

Winy z każdą mała bombą spadają

Każda kropla krwi na wage granatu

Zyc trzeba bo nam serca się lękają 

Wśród na drodze losu tylu katów

 

Czy umrzeć zawczasu to w cenie

Przywitać Boga i chórów zastepy

Gdy archaniołowie to istne cienie

Brakuje ich, jakby podarci w strzępy 

 

Rosyjo dzwonisz i naciskam spust

Na klamce od wrót od cmentarza

Duch oczekuje na papieski odpust

Który to w tej rodzinie się zdarza. 

 

Już zabito dechami nocne me piece

Już łóżka nakryto nagim dziś pożarem 

A historii i tak mojej już tutaj nie sklecę 

I stanie się na pamiątkę mnie darem 

 

 

Autor: Dawid Rzeszutek 

Edytowane 6 Stycznia 2022 przez Dawid Rzeszutek
Pewne nieścisłości. (wyświetl historię edycji)